حرفم از فکر سر زلرفی پریشانست باز
دتر میان معنی و لفظم بیابانست باز
مایه می‌بندد دلم ز آشفتگی‌های دماغ
در سر شوریده‌ام سودای سامانست باز
گشت شاخ غنچه هر یک تار مژگانم ز اشک
در بهار ناله‌ام بلبل غزل خوانست باز
عندلیبان بر غزل‌هایم غزل خوانی کنند
دفترم از حرف رخساری گلستانست باز
مصرعم را گلرخان سر مشق رعنایی کنند
خامه‌ام در وصف قدی سرو بستانست باز
شیون من گیسوی لیلی وشان را شانه شد
ناله‌ام بر یاد زلفی کاکل افشانست باز
نارسایی‌های طالع سرگرانی‌های یار
شکر غم اسباب حرمانم فراوانست باز
ناله‌ام گویی به معراج اثر خواهد رسید
در شبستان اجابت خوش چراغانست باز
شوق در پرواز آوردست فیّاض مرا
ظاهرا در خاطرش میل صفاهانست باز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به بیان احساسات عمیق و دل‌تنگی‌های خود می‌پردازد. او از "فانوس شمع" صحبت می‌کند که نماد روشنی و عشق است، و از سوختن دل و جان به خاطر عشق و آرزوها حرف می‌زند. شاعر می‌خواهد که غرور مانع از رسیدن به هدف نشود و از مشکلات رهایی یابد. او از سبکی پا و حالتی شگفت‌انگیز برای پرواز به آسمان یاد می‌کند و در پی آتشی در دل است که هر دو جهان را بسوزاند. همچنین، شب‌ها در تنهایی و خیال خود، به دنبال نشانی از خود است و می‌خواهد یادآوری از عشق و وجودش داشته باشد. در کل، ابیات به جستجوی عشق و رهایی از دردهای درونی اشاره دارند.
هوش مصنوعی: من در حرف زدن، افکارم بهم ریخته و آشفته است و در واقع بین معنای کلامم و آنچه که می‌گویم، فاصله زیادی وجود دارد.
هوش مصنوعی: دل من از پریشانی‌ها و افکار آشفته‌ام پر شده و به دنبال آرامش و ساماندهی دوباره است.
هوش مصنوعی: در بهار، شاخ‌های غنچه همانند مژگان من پر از اشک است و من به مانند بلبل ناله می‌زنم و شعر می‌خوانم.
هوش مصنوعی: بلبلان به سراغ غزل‌های من می‌آیند و برایم آواز می‌خوانند، زیرا دفتر اشعارم همچون گلستانی زیبا با حرف‌های چهره‌ام آراسته شده است.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به زیبایی و جاذبه یک دختر اشاره می‌کند که مانند گل درخشانی است. او می‌گوید که قلم او، که برای توصیف قامت بلند و زیبا مانند سرو باغی آماده شده، همچنان به توصیف و شعرپردازی ادامه می‌دهد. در واقع، او می‌خواهد بگوید که زیبایی این دختر الهام‌بخش اوست و او هر چه بیشتر درباره‌اش بنویسد، به این زیبایی افزوده می‌شود.
هوش مصنوعی: صدای ناله من به قدری بلند است که گیسوان زیبا و دلربا را نوازش می‌کند و یاد زلفی که همیشه در حال افشاندن زیبایی است، دوباره در خاطرم زنده می‌شود.
هوش مصنوعی: مشکلات و ناکامی‌های سرنوشت، باعث شده است که عشق یار شیرین‌زبان من، غم و اندوه فراوانی را برایم به ارمغان بیاورد.
هوش مصنوعی: حس ناله‌ام انگار به جایی بلند و معنوی خواهد رسید و در خانه‌ای که دعاها پذیرفته می‌شود، وضعیت مناسبی وجود دارد و پر از روشنایی است.
هوش مصنوعی: علاقه و اشتیاق مرا به پرواز واداشته است، به طوری که به ظاهر در ذهنش تمایل به صفا و آرامش در اصفهان وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل اسیر لعل آن گلبرگ خندانست باز
کار من از دست دل چاک گریبانست باز
گل دریده پیرهن بلبل فتاده در فغان
آن گل نورس مگر در سیر بستانست باز
بست جانان صد گره بر زلف و اهل درد را
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.