ای دل طریقِ نیستی از من به یاد گیر
وین طمطراق هر دو جهان را به باد گیر
عمر ابد نصیب کسی در جهان مباد
این عمر یک دو ساعته را هم زیاد گیر
شاگردی جنون کن و درس دلی بخوان
آنگه هزار نکته به هر اوستاد گیر
تا چند مشق غمزه کنی ای ستیزه‌کار!
گاهی سواد خوانی دل نیز یاد گیر
فیّاض شادی و غم دنیا چو رفتنی است
خود را اگر همیشه غمینی به شادگیر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق و پریشانی شاعر است. او در تلاش برای بیان اندیشه‌ها و احساساتش است و از غم و جدایی سخن می‌گوید. شاعر به سر و سامان نرسیده‌اش اشاره می‌کند و اشک و غم را به عنوان بخشی از وجودش توصیف می‌کند. در طول شعر، تصاویر زیبایی از عشق، زیبایی و غم وجود دارد، مانند غزل‌خوانی بلبل و تجزیه و تحلیل زیبایی‌های محبوب، که نشان‌دهنده عشق ماندگار و درد غم‌انگیز است. در نهایت، او به شوق و آرزو اشاره می‌کند که باعث پرواز روحش شده است، و این اشتیاق نمایانگر امید و آرزوی صحنه‌های خوش آینده است.
هوش مصنوعی: ای دل، از من یاد بگیر که چگونه به مسیر عدم و بی‌وجودی بروی و این شکوه و تجمل دنیای دو جهان را به باد بدهی.
هوش مصنوعی: در این دنیا کسی عمر جاودانی ندارد، بنابراین حتی همین عمر کوتاه و زودگذر را هم قدر بدان و از آن به درستی استفاده کن.
هوش مصنوعی: به جنون و اشتیاق مشغول شو و از عواطف و احساسات درس بگیر، آنگاه می‌توانی نکات زیادی را از هر معلمی بیاموزی.
هوش مصنوعی: چند مدت دیگر می‌خواهی با ناز و فریب مردم را آزمایش کنی، ای مبارز! گاهی لازم است که کمی هم به یادگیری مهارت‌های واقعی قلبی و عاطفی بپردازی.
هوش مصنوعی: شادی و غم در دنیا مثل جریان آب هستند و به زودی می‌گذرند. پس اگر همیشه غمگینی هستی، تلاش کن که به شادی دست یابی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.