ز طرز غنچه پی بردم که شرم روی او دارد
ز رنگ شعله دانستم که بیم خوی او دارد
گمان داری که آزادند نزدیکان او؟ نه نه
گره‌بند قبا پیوسته در پهلوی او دارد
نگه در دیده می‌دزدم که دارد عکس او در بر
نفس در سینه می‌پیچم که بوی موی او دارد
نمی‌بیند ز شرم عکس در آیینه هم گاهی
دل عاشق مگر آیینه‌ای بر روی او دارد!
چرا قفل گره در زنگ دارد خاطر فیّاض؟
کلید یک جهان دل گوشة ابروی او دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به تفاوت بین عاشق و عارف اشاره می‌کند. عاشق کسی است که در کنار محبوب خود قرار دارد و عارف کسی است که به معرفت و حقیقت دست یافته است. بلبل از باغ به دل عاشق می‌آید و به روایتی اشاره می‌کند که چون غنچه‌ای عطر دارد، دل عاشق را جلب می‌کند. شاعر از چالش‌هایی که در مواجهه با محبوبش دارد سخن می‌گوید و به زیبایی میکده و ساقی آنجا اشاره می‌کند. در پایان، او به اشک‌هایی که از دلش برمی‌خیزد و در واقع وضویی از خون گل و لاله است، اشاره می‌کند. شعر به زیبایی‌های عشق و تألم‌های آن پرداخته است.
هوش مصنوعی: از حالت غنچه متوجه شدم که او از شرم صورتش خجالت می‌کشد و از رنگ شعله فهمیدم که در درونش ترس و اضطراب وجود دارد.
هوش مصنوعی: تو گمان می‌کنی که نزدیکان او آزاد هستند؟ نه، آنها همواره با یکدیگر پیوندی محکم دارند و از هم جدا نمی‌شوند.
هوش مصنوعی: با دقت به چشمانم نگاه می‌کنم تا تصویری از او را ببینم. در درونم نفس می‌کشم و بوی موی او را حس می‌کنم.
هوش مصنوعی: دل عاشق گاهی به خاطر شرم، نمی‌تواند خود را در آینه ببیند، مگر اینکه آینه‌ای بر روی معشوقش وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: چرا در قفل دل، زنگی وجود دارد؟ زیرا کلید دستیابی به تمام عشق‌ها و احساسات، در گوشه ابروی او نهفته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.