گهی کلاه نهی بر سر و گه افسر کج
تمام کار تو چون فطرت تو کج در کج
به عقل خویش مکن اعتماد در ره دین
که راه پرخطر افتاده است و رهبر کج
مجو وصال جوانان کنون که پیر شدی
که هیچ‌گه نشود راست منطبق بر کج
کنون که راست بر اندام تست جامة حسن
کلاهِ ناز بیا کج گذار بر سر کج
به طبع راست زن اندیشه‌های خود فیّاض
که سطر راست نیاید چون هست مسطر کج
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف لحظه‌ای صبحگاهی می‌پردازد که شاعر از خواب برمی‌خیزد و زیبایی صبح را با خنده‌ای شیرین توصیف می‌کند. او به شوق و اشتیاقی می‌گوید که دوست دارد این لحظه را طولانی‌تر کند و از زیبایی‌های آن بهره‌مند شود. شاعر با استفاده از تشبیهات مختلف، مانند تیغی که بر دل صبح می‌تابد، زیبایی آفتاب را به تصویر می‌کشد و در نهایت از خاستگاه آرامش و اعتدال صبح یاد می‌کند و به تأمل در این لحظات می‌پردازد.
هوش مصنوعی: گاهی کلاهی بر سر می‌گذاری و گاهی افسر کج به سر می‌گذاری؛ تمام کارهای تو مانند فطرت تو نادرست و کج است.
هوش مصنوعی: به عقل خود در مسائل دینی اعتماد نکن، زیرا این راه دشوار و خطرناک است و هدایت‌کننده آن نیز به درستی عمل نمی‌کند.
هوش مصنوعی: به دنبال ملاقات و وصال جوانان نباش، زیرا اکنون که به سالخوردگی رسیده‌ای، دیگر هیچ‌گاه نمی‌توانی به طور کامل با آنها هماهنگ و هم‌راستا شوی.
هوش مصنوعی: حالا که زیبایی و ظرافت تو بر تن من نمایان است، ای نازنین، کج برو و کج‌سر بر من بنما.
هوش مصنوعی: اگر کسی اندیشه‌های خود را به خوبی و به طرز صحیحی بیان کند، به گونه‌ای که نوشته‌اش مرتب و راست باشد، نشان از توانمندی و مهارت اوست. اما اگر نوشته‌اش نامناسب و کج باشد، نشان‌دهنده‌ی عدم تسلط و تسهیل در بیان افکارش است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.