از صفای صفه ات، ترکیب عالم را روان
صحت عقل و بقای روحی و جان جهان
شوکت گردون شکوه تست رفعت را پناه
ساحت دولت پناه تست صحت را مکان
صحت و دولت ملازم گشته اندت لاجرم
خلق را دار الشفائی ملک را دار الامان
چون ز یاد سقف صحنت چرخ و جنترا مقیم
اشک انجم در کنارست، آب کوثر در روان
سقف مرفوعت سپهر عاشر است اندر زمین
صحن دلخواهت بهشت تاسع اندر آسمان
کی بگردون سر فرود آری که از رتبت فکند
سایه بر صورت شکوه صاحب صابحقران
صاحبی کز معجز دست و دلش عاجز شوند
هر نفس صد حاتم و هر لظه صد نوشیروان
صاحب دیوان هفت اقلیم شمس الدین ملک
مبدع امر زمین مقصود ابداع زمان
ای جهانداری که بر خاک در دولت نهند،
بندگان حضرت حق پرورش را روی جان
خسروان عادل گردنکش گردون شکوه
خواجگان قادر فرمانده خسرو نشان
ای مسیر خامه ات روح مقدس را پناه
وی فروغ خاطرت عقل مجرد را روان
انجم از تأثیر بگریزند و ترکیب از مزاج
صورت از معنی جدا گردند و تقدیر از میان
چون ضمیر خامه ات گشتند در امری قرین
چون زبان و خامه ات کردند در حکمی قران
تا فلک پاپد بدانش، تا جهان ماند بداد
در سرافرازی بپای و در جهانداری بمان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به ستایش قدرت و شکوه یک فرد یا مقام بزرگ می‌پردازد که به عنوان "جهاندار" و "خسروان عادل" معرفی شده است. شاعر به ویژگی‌های مثبت مانند عقل، روح، و رفاه اشاره می‌کند و تأکید می‌نماید که آن مقام باعث آرامش و سلامت مردم است. همچنین، پناهگاهی برای خرد و معنا و فضیلت‌های انسانی توضیح داده می‌شود. در نهایت، خواسته می‌شود که این قدرت و حکمت ادامه داشته باشد تا عدالت و سر افرازی در دنیا برقرار بماند. این شعر از شعرای بزرگ ایرانی است و نشان‌دهنده‌ی تعلق خاطر و اعتقاد عمیق به مقام‌های بزرگ و توانایی‌های انسانی است.
هوش مصنوعی: از پاکی و زیبایی جایگاه تو، ترکیب جهان، عقل سالم و حیات روح و زندگی جهان به خوبی جاری است.
هوش مصنوعی: عظمت و شکوه آسمان به خاطر توست و رفعت و بلندی تو، پناهگاهی برای قدرت و دولت است. سلامت و صحت تو نیز، جایی مطمئن و امن برای خود دارد.
هوش مصنوعی: سلامتی و prosperity به هم پیوسته‌اند، بنابراین مردم را به سرای درمان و امنیت دعوت می‌کنی.
هوش مصنوعی: وقتی به یاد سقف زیبای باغت می‌افتم، آسمان و بهشت در کنار هم قرار دارند و اشک‌های ستاره‌ها مانند آب کوثر در جوی جاری است.
هوش مصنوعی: سقف بلند شما آسمان دهم است و در زمین، حیاط دلخواهتان بهشت نهم در آسمان می‌باشد.
هوش مصنوعی: کی به زمین خواهی نهاد سر خود، وقتی که مقام تو آن‌قدر بلند است که سایه‌ات بر چهره‌ی بزرگی‌ها می‌افتد؟
هوش مصنوعی: صاحب‌دلی که در هر لحظه از معجزه‌های دست و دلش ناتوان می‌شود، مانند حاتم طائی در generosity و همچون نوشیروان در عدالت، بارها و بارها به فرزندان آدم نیکی می‌کند.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف شخصیتی برجسته و تاثیرگذار می‌پردازد که حاکم بر تمامی سرزمین‌ها و زمان‌هاست. او کسی است که در آفرینش و نوآوری در زمین و زمان نقش دارد و تحت عنوان "شمس الدین" شناخته می‌شود. از این رو، به نظر می‌رسد که او فردی با قدرت و دانش بالا است که می‌تواند بر همه جنبه‌های وجود اثر بگذارد.
هوش مصنوعی: ای کسی که بر خاک، مقام و قدرتی داری، بنده‌های خداوند را همچون جان خود بزرگ می‌داری و به آنها احترام می‌گذاری.
هوش مصنوعی: شاهان عدالت‌خواهی که بر گردونه زمین تسلط دارند، افتخارات و قدرت را به دست دارند و مانند فرمانروایان، قدرت و عظمت خسرو را نشان می‌دهند.
هوش مصنوعی: ای راهی که قلم تو در آن حرکت می‌کند، روح مقدس به تو پناه می‌آورد و نور یاد تو، عقل خالص را به جریان می‌اندازد.
هوش مصنوعی: ستارگان از تأثیر خود دور شوند و ترکیب‌ها از حالت طبیعی خود خارج گردند، صورت‌ها از معنا جدا شوند و تقدیر از میان برود.
هوش مصنوعی: زمانی که فکر و اندیشه‌ات در موضوعی مشغول و درگیر شد، مانند زبان و قلمت به یکدیگر پیوند می‌خورند تا در یک حکم یا تصمیم، هماهنگ و هم‌راستا عمل کنند.
هوش مصنوعی: هر زمانی که آسمان بر علم تو گواهی دهد، تا زمانی که جهان به تو افتخار کند، در بلندمرتبه بودن و سلطنتت پایدار بمان.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خواسته تاراج گشته، سر نهاده بر زیان
لشکرت همواره یافه، چون رمهٔ رفته شبان
چیست آن آبی چو آتش و آهنی چون پرنیان
بیروان تن پیکری پاکیزه چون بی‌تنْ روان
گر بجنبانیش آب است، ار بلرزانی درخش
ور بیندازیش تیر است، ار بدو یازی کمان
از خرد آگاه نه در مغز باشد چون خرد
[...]
بس که جستم تا بیابم من از آن دلبر نشان
تا گمان اندر یقین گم شد یقین اندر گمان
تا که می‌جستم ندیدم تا بدیدم گم شدم
گم شده گم کرده را هرگز کجا یابد نشان
در خیال من نیامد در یقینم هم نبود
[...]
سرو دیدستم که باشد رسته اندر بوستان
بوستان هرگز ندیدیم رسته بر سرو روان
بوستانی ساختی تو برسر سرو سهی
پر گل و پر لاله و پر نرگس و پر ارغوان
ای بهار خوبرویان چند حیلت کرده ای
[...]
خسروا جائی بهمت ساختی، جائی بلند
پر ز خوان خواهی کنونش کرد و خواهی پر سخوان
تیر تو مفتاح شد در کار فتح قلعه ها
تیر تو مومول شد در دیده های دیده بان
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.