خردم دوش در مراتب فکر
گفت با ذروه ی سپهر برین
کای مقادیر جنبشت می عمر
کرده ار ساغر شهور و سنین
هم قضا را مراتب تعظیم
هم قدر را نهایت تمکین
حکمت اندر جهان کون و فساد
دورت اندر سرای غث و سمین
یا مکانی چنین که قدر تراست
کی بود جرم خاک را تسکین
که شود در ازاء سرعت دور
مرکز خاک را مکانت، مکین
لطف دور تو و کثافت خاک
سایه ی قدر آن و مایه ی این
بزبانی فصیح دور سپهر
روشن و عذب و آبدار و مبین
گفت کای نظم واثقت بی شک
رشک سحر حلال و ماء معین
غرض جنبشم که باقی باد
بر تو پوشیده نیست نیک به بین
کآسمانیست در مراتب صدر
کآفتابی است در مراتب دین
آسمانی که نوک خامه ی او
وحی منزل کند بسحر مبین
قدرتش کرد با کمال قران
رفعتش کرده با دوام قرین
آفتابی که جز بسایه او
نرسد چشم دل بنور یقین
صورت حل و عقد تیغ و قلم
معنی امر و نهی تاج و نگین
قبله و قدوه ی ملوک و صدور
غرض کائنات ناصر دین
ای عیال نتایج قلمت
لفظ آب حیات و در ثمین
تا شناسند در جهان حواس
گردن از گرد ران و سر ز سرین
سر گردون کسان دوران را
باد بر خاک حضرت تو جبین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بررسی مقام و مرتبه انسان در میان افلاک و ذرات جهان می‌پردازد. او از حرکت‌های عمر و زمان سخن می‌گوید و به قضا و قدر اشاره دارد که باید مورد احترام و توجه قرار گیرد. شاعر به حکمت خالق در این جهان متغیر اشاره می‌کند و می‌پرسد که جایگاه واقعی انسان چیست و چرا باید این حکم با خاک درآمیخته شود.
او از زیبایی‌های زبان و علم و فلسفه سخن می‌گوید و به قدرت و ذاتی که در آسمان وجود دارد، اشاره می‌کند. این قدرت به انسان نور و آرامش می‌بخشد و او را به سمت حقیقت هدایت می‌کند. در نهایت، شاعر با یادآوری وظیفه و مسئولیت انسان در ابراز حقایق و نیکی‌ها، تاکید می‌کند که مقام و مرتبه انسان باید در خدمت دین و زندگی به کار گرفته شود.
هوش مصنوعی: دیشب ذهن من در مورد سطوح تفکر صحبت می‌کرد و از بلندای آسمان به بحث پرداخت.
هوش مصنوعی: ای تاثیربخش که عمر انسان به دست تو رقم می‌خورد، اگرچه در زندگی این دنیا همچون لیوانی پر از ماه‌ها و سال‌ها به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که باید هم به سرنوشت و تقدیر احترام گذاشت و هم در مقابل آن، به بالاترین حد ممکن درک و پذیرش رسید. در واقع، باید به قضا و قدر، هر دو، به شکل قابل تقدیری توجه کرد.
هوش مصنوعی: حکمت در جهان، به معنای درک عمیق و فهم درست از واقعیت‌هاست، و در این دنیا که پر از خوبی‌ها و بدی‌هاست، انسان‌ها باید در میان این افکار و احساسات مختلف به تفکر و تعمق بپردازند.
هوش مصنوعی: آیا جایی وجود دارد که به اندازه تو ارزشمند باشد؟ وقتی که حقیقت این است که خاک و زمین هیچ تسکینی برای تو ندارند؟
هوش مصنوعی: در ازای سرعت دورانی زمین حول مرکز خود، جایگاه تو به همان نسبت تعیین می‌شود.
هوش مصنوعی: ناز و محبت تو و زشتی خاک، باعث ارزش و اهمیت هر چیز هستند.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف آسمانی روشن و شفاف می‌پردازد که پر از زیبایی و روشنایی است. در این فضا، ظرافت و وضوحی وجود دارد که به طبیعتی دلنشین و دلپذیر اشاره دارد.
هوش مصنوعی: ای نظم زیبا و محکم، بدون شک تو سبب شگفتی و حسادت سحر و معجزه‌های دلنشینی هستی که به هر چیزی زندگی می‌بخشد.
هوش مصنوعی: قصد من این است که همیشه در حرکت باشم، و این موضوع برای تو کاملا روشن و واضح است. به خوبی به این موضوع توجه کن.
هوش مصنوعی: در آسمان وجود، شخصیتی است که در مرتبه‌ای بلند و والا قرار دارد، همانطور که خورشید در مرتبه‌های عالی دین و ایمان می‌درخشد.
هوش مصنوعی: آسمانی که بالای سر ما الهام و الگوهای معنوی را به انسان‌ها می‌رساند، در بامداد روشنی قرار دارد.
هوش مصنوعی: او با کمال قرآن، توانایی پیدا کرده و با مداومت، مقامش را بالا برده است.
هوش مصنوعی: خورشیدی که هیچ چیز دیگری جز سایه‌اش در دیدگان دل به روشنی واقعی نمی‌رسد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که قلم و تیغ (سلاح و نوشتار) به نوعی به حل و فصل امور و دستورات مربوط می‌شوند، که همچون تاج و نگین، نماد قدرت و ارزش هستند. در واقع، این بیان به تأثیرگذاری و اهمیت نوشتار و تصمیم‌گیری در زندگی و مسائل مختلف اشاره دارد.
هوش مصنوعی: این جمله به معنی شخصی است که الگوی پادشاهان و منبع اهداف جهان است و از دین حمایت می‌کند.
هوش مصنوعی: ای همسر، میوه‌های دستت مانند آب حیات و درختی پرثمر است.
هوش مصنوعی: تا در دنیا بشناسند، باید زیبایی‌ها را از نازکی گردن و خوش‌فرم بودن ران و سرین تشخیص دهند.
هوش مصنوعی: بر فراز آسمان، وزش باد، سرنوشت و مقدر همه افراد را به خاک تو می‌سازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بهمه شهر بود ازو آذین
در بریشم چو کرم پیله زمین
باغبان! زیر سرو بن منشین
نه کجا سرو نیست نیست زمین
نه همه سایه زیر سرو بود
زیر شاخ سمن شو و بنشین
باغ تو پر درخت سایه ورست
[...]
مجلس است این مگر بهشت برین
که بنای بهشت است بر این
پیکر بومش از بدایع روم
نقش دیوارش از صنایع چین
این ز دلها همی زداید زنگ
[...]
قدحی نوش کرد شاه زمین
شاه محمود سیف دولت و دین
تا که نفس چو آب او شد پاک
شد متین شخص او چو کوه متین
نز پی علتی و رنجی خورد
[...]
ای جمال ترا کمال قرین
طوق طوع تو بر شهور و سنین
از یمین تو ملک برده یسار
به یسار تو دهر خورده یمین
هر کجا حزم تو فرود آید
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.