آسمان زیر پای خود آرد
هر کرا هست همت عالی
وانکه باشد خسیس طبع و لئیم
سر فرو آورد بحمالی
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
آسمان زیر پای خود آرد
هر کرا هست همت عالی
وانکه باشد خسیس طبع و لئیم
سر فرو آورد بحمالی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که کسی که دارای همت و اراده بالاست می‌تواند به دستاوردهای بزرگی دست یابد و آسمان را نیز زیر پای خود بگذارد. در contrast، فردی که خسیس و پست‌طبع است، فقط باید سر خود را پایین آورده و سنگینی بار دیگران را به دوش بکشد. به طور کلی، این شعر به اهمیت همت و اراده در زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: هر کسی که عزمی بلند داشته باشد، می‌تواند آسمان را زیر پای خود قرار دهد و به هر موفقیتی دست یابد.
هوش مصنوعی: کسی که دارای طبع بخیل و پست است، سرش را پایین می‌اندازد و به ذلت تن می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خالِ ما بود خصم او حالی
لیک از جمله خیرها خالی
از سر همدمی و همسالی
نشدی یک زمان ازو خالی
شیخ عالم، امام غزالی
آن جهان علوم را والی
تا حدی که نماند قو ّ الی
کو ز گفتن نگشت چون لالی
جسم چون زان لطیفه شد خالی
زیر خاکش نهان کنی حالی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.