|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به یادآوری دوران شادابی و نشاط خود می‌پردازد که در آن هیچ نگرانی و تلاطمی وجود نداشت. او به ماهیت خوش و خرم زندگی خود اشاره می‌کند و می‌گوید که عشقش همیشه در اوج بوده و هیچ نشانه‌ای از زوال نداشته است. اما در نهایت، چرخ زندگی خواسته‌های او را به شیوه‌ای برآورده کرده که او هرگز تصورش را نمی‌کرده است.
هوش مصنوعی: سالها، ذهنم به‌خاطر خوشحالی هیچ نگرانی از حرف و حدیث‌ها نداشت.
هوش مصنوعی: ماه وجودم همیشه شاد و خوشحال بود و عشق جانم هرگز به پایان نمی‌رسد.
هوش مصنوعی: او آرزو داشت که سرنوشتش را تغییر دهد و به سمت شکوفایی برود، اما ناتوانی و شرایط نامساعد مانع از این کار شدند.
هوش مصنوعی: در نهایت، آنچه که او خواست را به طریقی انجام داد که کسی هرگز تصورش را نمی‌کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
رفت سالی که جز وبال نبود
عمر بود این که رفت، سال نبود
آتش هیزم و ذغال نبود
اخگری بهر اشتعال نبود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.