|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت از شاعر، دعا و درخواست برای بهبود حال عاشقانی است که در دوری معشوق رنج می‌برند. شاعر می‌گوید اگر در وصال معشوق امیدی نیست و طولانی شدن هجران بر او فشار می‌آورد، پس ای خدا، درد دلش را درمان کن و زیبایی چهره‌اش را با محاسن معشوق بپوشان. به‌طور کلی، این شعر حاکی از احساس درد و longing (فراق) دوستدار است.
هوش مصنوعی: ای پروردگارا، اگر در وصل او امیدی نیست، چه کنم که از دوری‌اش رهایی ندارم؟
هوش مصنوعی: دردی که در چشمان او نهفته است را آشکار کن و صبحش را به وسیله‌ی صورت زیبایش با ریشش روشن کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای ز وصلت آتش از غم سوخته
اندر آن دم سنگ بر سر کوفته
گرد هستیها ز دامن توخته
پای همت بر دو عالم کوفته
ای لوای اجتهاد افراشته
روزهٔ هر روز، عادت ساخته
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.