بیتوام جای نگه جنبش مژگانی هست
یعنی از ساز طرب دود چراغانی هست
کشتهٔ ناز توام بسمل انداز توام
گرهمه خاک شوم خاک مرا جانی هست
عجز پرواز ز سعی طلبم مانع نیست
بال اگر سوخت نفس شوق پرافشانی هست
زندگی بیالمی نیست بهار طربش
زخم تا خندهفروش است نمکدانی هست
تا بهکی زیر فلک داغ طفیلی بودن
نبری رنج در آن خانهکه مهمانی هست
محوگشتن دو جهان آینه در بر دارد
جلوه کم نیست اگر دیدهٔحیرانیهست
غنچهٔ این چمنی، کلفت دلتنگی چند
ای چمن محوگلت سیرگریبانی هست
نخل پرواز شکوفهست امید ثمرش
نعمت آمادهکن ریزش دندانی هست
عذر بیدردی ما خجلت ما خواهد خواست
اشک اگر نیست عرق هم نم مژگانی هست
جرأتیکوکه به رویت مژهای بازکنم
چشم قربانی و نظارهٔ پنهانی هست
زین چمن خون شهیدکه قیامت انگیخت
که به هرگل اثر دستی و دامانی هست
گرتأمل قفس بیضهٔ طاووس شود
در شبستان عدم نیز چراغانی هست
نشوی منکر سامان جنونم بیدل
که اگر هیچ ندارم دل ویرانی هست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر نمادی از عشق و دلتنگی است. شاعر در آن از بیآنکه عشق محبوبش را داشته باشد، میگوید که زندگی بدون او پوچ و بیمعنی است. او از احساسات عمیق خود سخن میگوید و یادآور میشود که حتی اگر در رنج باشد، این عشق او را زنده نگه میدارد. شاعر در کنایههایی به قوانین زندگی و مرگ و همچنین پندهای فلسفی درباره حیات و آرزوها اشاره میکند. در نهایت، او به نوعی نارضایتی از وضعیت موجود و تمایل به تجدید حیات و عشق واقعی اشاره دارد، حتی اگر این امر از نظر دیگران غیرمحتمل به نظر برسد.
هوش مصنوعی: حتی بدون وجود تو، چشمها میتوانند به جای خود بیفتند و حرکت کنند، زیرا وقتی که تو نیستی، از سر شوق و خوشحالی یک نوع نشاط وجود دارد.
هوش مصنوعی: من به عشق و زیبایی تو در دل به شدت مجروح و بیمار هستم. حتی اگر به خاک تبدیل شوم، باز هم روحی دارم که به خاطر تو زنده است.
هوش مصنوعی: عدم توانایی در پرواز به خاطر تلاش و کوشش، مانع رسیدن به آرزوهایم نیست؛ حتی اگر بالهایم بسوزند، نفس شوق پرواز در من وجود دارد.
هوش مصنوعی: زندگی بدون درد و رنج معنی ندارد. تا وقتی که شادی و خنده در دنیا وجود دارد، همیشه تلخیها و زخمهای روحی هم وجود خواهند داشت.
هوش مصنوعی: چرا باید همیشه در زیر آسمان، طفیلی و وابسته زندگی کنیم و سختی بکشیم در خانهای که فقط مهمان هستیم؟
هوش مصنوعی: دو جهان همچون آینه در یکدیگر محو شده و تاثیر متقابل دارند؛ اگرچه زیبایی و جلوه آنها کم نیست، اما این زیبایی نیاز به چشم بینایی دارد که بتواند آن را ببیند.
هوش مصنوعی: این جوانه در این باغ، چند بار دلتنگی را تجربه کرده است. ای باغ، در تو گردشگران زیادی وجود دارند که به زیباییات مشغولند.
هوش مصنوعی: درخت نخل که در حال رشد و شکوفه دادن است، نماد امید به باروری و فراهم آوردن نعمتهاست. زمان خاصی برای ریختن میوهها نزدیک است و ما باید منتظر فرا رسیدن آن باشید.
هوش مصنوعی: اگر ما نتوانیم دردی را نشان دهیم که عذر ما باشد، شرمندگیمان بر دوش اشک نخواهد بود. حتی اگر اشکی نباشد، رطوبت ملایمی از مژگان ما وجود دارد که نشاندهندهی حالتمان است.
هوش مصنوعی: من این قدرت را دارم که با نگاه کردن به تو، اشتیاق و توجهت را تحت نظر بگیرم، به گونهای که حتی خودت متوجه نشوی.
هوش مصنوعی: این چمن به خاطر خون شهیدانی که در آن ریخته شده، به روز قیامت زنده و سرشار از یاد آنهاست. هر گلی در این چمن نشانهای از آن دست و دامانی است که بر آن اثر گذاشته است.
هوش مصنوعی: اگر به دقت به قفس تخممرغ طاووس نگاه کنی، حتی در تاریکی و خاموشی نیز روشنایی و زیبایی وجود دارد.
هوش مصنوعی: نکنید که جنون من را انکار کنید، بیدل؛ چون اگر هیچ چیز دیگری ندارم، حداقل دلی ویران دارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر کرا با تو نه پیوندی و پیمانی هست
نتوان گفت که در قالب او جانی هست
باز جستیم و نشد روشن ازین چار کتاب
آیت این نمک و لطف که در شانی هست
دیو را درد تو در کار کشد، زانکه به حسن
[...]
به بهشتی نتوان رفت که رضوانی هست
ننهم پای در آن خانه که دربانی هست
نیست زنجیر سر زلف تو بی دل هرگز
دایم این سلسله را سلسله جنبانی هست
سنگ راه من سودازده طفلان شده اند
[...]
تا دل از خود نرود، حال پریشانی هست
ذوق وصلی به کمال و شب هجرانی هست
چون سر از پیرهن عشق برآرد عاشق؟
نه رقیبی و نه مصری و نه کنعانی هست
سر به سر شکر و شکایت همه از یاد رود
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.