عمرها شد عجزطاقت سوی‌جیبم رهبرست
در ره تسلیم دل پایی‌که من دارم سرست
تا فروغ شعلهٔ خورشید حسنی دیده‌ام
صبح اگربالد به چشم من‌کف خاکسترست
ای که بر نقش قدش دل بسته‌ای هشیار باش
سایهٔ این سرو آشوب قیامت‌پرورست
ذوق تسلیمی به جیب امتحانت گل نریخت
ورنه همچون شمع، دامن تاگریبانت سرست
گر کند حسنش بساط حیرت آیینه گرم
هر قدر نظاره‌ها بر دیده پیچد جوهرست
سرمهٔ آن چشم، دل را در سیهروزی نشاند
شیشهٔ ما را غبار از موج خط ساغرست
تا تمنای می‌ام گل کرد از خود رفته‌ام
چون سحر در شوخیِ خمیازه‌ام بال و پرست
آبله در راه شوقم بسکه دارد جوش اشک
نقش پایم هر کجا گل می‌کند چشم ترست
سعی ما بی دانشان گامری به همواری نزد
هر خطی کز خامهٔ مجنون دمد بی‌مسطرست
هر سخن‌کز پرده ی تسلیم خارج گل کند
ناملایمتر ز آهنگ دف بی‌چنبرست
دست بردل نه، زنیرنگ سراغ ما مپرس
کاروان ناله‌ایم و آتش ما دیگرست
بیدل از پرواز، خجلت دارم، اما چاره نیست
ذرهٔ موهومم وگل‌کردنم بال و پرست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر، به احساس تسلیم و عجز شاعر در برابر عشق و زیبایی پرداخته است. او از درد و رنجی که به خاطر عشق تحمل می‌کند، صحبت می‌کند و بیان می‌کند که چگونه این عشق می‌تواند انسان را به حالت حیرت و شگفتی هدایت کند. شاعر به زیبایی‌های کائنات و تأثیر آنها بر دل می‌پردازد و به تحولی درونی اشاره می‌کند که در اثر عشق و زیبایی به وجود می‌آید. همچنین، او بر عدم توانایی در ابراز احساسات و دشواری‌های ناشی از آن تأکید می‌کند. در نهایت، شاعر به نوعی عدم قطعیت در پرواز و آزادی اشاره می‌کند و بیان می‌کند که علی‌رغم خجالت از احساساتی که دارد، چاره‌ای جز ادامه‌ی این راه ندارد.
هوش مصنوعی: سالیان طولانی است که در برابر مشکلات و ناتوانی‌ها، فقط به ابراز ناچاری پرداخته‌ام. در مسیر تسلیم و پذیرش، آنچه من دارم، تنها یک قوت دل است، که به من کمک می‌کند سر بالای خود را نگه‌دارم.
هوش مصنوعی: تا زمانی که زیبایی و درخشش خورشید را دیده‌ام، صبح برای من تنها به اندازهٔ خاکستر بی‌ارزش است.
هوش مصنوعی: ای کسی که به زیبایی قد او علاقه‌مند هستی، مواظب باش که سایهٔ این درخت بلند و زیبا می‌تواند باعث ایجاد مشکلات و فتنه‌هایی شود.
هوش مصنوعی: آنچه از زیبایی و شوق در دل داشتم، نتوانستم به امتحان و سختی‌های تو ابراز کنم. اگرچه اگر به من اجازه می‌دادی، مانند شمعی می‌شدم که همه وجودم را برای روشنایی و عشق به تو می‌سوزاندم.
هوش مصنوعی: اگر زیبایی او بساط شگفتی را فراهم کند، آینه‌ای خواهد شد که هر چه بیشتر به آن نگاه کنیم، جذابیتش بیشتر و بیشتر می‌شود.
هوش مصنوعی: چشم‌های آن محبوب، دل را به روزهای تاریک و غم‌انگیزی می‌برد. شیشه ما پر از غبار است که از حرکت موج‌های عشق در لیوان ساغر به وجود آمده است.
هوش مصنوعی: زمانی که خواسته‌ام از شادی و سرمستی، از خود رفته‌ام و مانند سحر که در حال شوخی و خواب‌آلودگی است، احساس پرواز و آزادی می‌کنم.
هوش مصنوعی: در مسیر عشق، به‌قدری اشک‌هایم جاری است که هر کجا گل می‌زند، چشمانم پر از آب می‌شود.
هوش مصنوعی: تلاش ما برای بهبود وضع، بدون آگاهی به جایی نخواهد رسید، زیرا هر نوشته‌ای که از قلم دیوانه‌ای نوشته شود، به صورت نامنظم و بی‌قاعده است.
هوش مصنوعی: هر سخنی که از حالت تسلیم و آرامش خارج شود، مانند صدای دف بدون ساز و ضرب است که ناهنجار و نابسامان می‌نوازد.
هوش مصنوعی: دل را به دست دیگران نسپار، زیرا ما دیگر در پی رنگ و نیرنگ نیستیم. کاروان ما در حال ناله و گله‌گزاری است و آتش درون ما به گونه‌ای متفاوت می‌سوزد.
هوش مصنوعی: من از پرواز کردن خجالت می‌کشم، اما چاره‌ای نیست؛ چون من فقط یک ذرهٔ خیالی هستم و در عین حال تلاش می‌کنم که بال و پر بزنم و گل کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عید همچون حاجیان نوروز را پیش اندرست
اینت نوروزی که عیدش حاجب و خدمتگرست
عید اگرنوروز را خدمت کند بس کار نیست
چاکر نوروز را چون عید سیصد چاکرست
عید را زینت ز مال وملک درویشان بود
[...]
صابر، ای چون صبر ذات تو گزیده نزد عقل
تا نپنداری که در هجرت دل من صابرست
هست چندان آرزوی تو مرا ، کز وصف آن
هم کتابت عاجزست و هم عبارت قاصرست
عقل من مغلوب و شوق طلعت تو غالبست
[...]
دوش خوابی دیده‌ام گو نیک دیدی نیک باد
خواب نه بل حالتی کان از عجایب برترست
خویشتن را دیدمی بر تیغ کوهی گفتیی
سنگ او لعل و نباتش عود و خاکش عنبرست
ناگهان چشمم سوی گردون فتادی دیدمی
[...]
پادشاهی کاو روا دارد ستم بر زیردست
دوستدارش روز سختی دشمن زورآورست
با رعیت صلح کن وز جنگ خصم ایمن نشین
زان که شاهنشاه عادل را رعیت لشکرست
بر سپهر حسن رویش آفتابی دیگرست
لیکن از شعر سیاهش سایبانی دیگرست
زینت خوبان بگاه جلوه از زیور بود
روی شهر آرای تو زیب و بهای زیورست
گفتم آرم در دهن ناگه لبت خندید و گفت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.