رفتن عمر ز رفتار نفسها پیداست
وحشت موج ، تماشای خرام دریاست
گردبادی که به خود دودصفت می پیچد
نفس سوختهٔ سینهٔ چاک صحراست
جوهر آینه افسرده ز قید وطن است
عکس راگرد سفرآب رخ نشو و نماست
ازگهر موج محال است تراود بیرون
گره تار نظر چشم حیاپیشهٔ ماست
قطع سررشتهٔ پرواز طلب نتوان‌کرد
بال اگر سلسله کوتاه کند ناله رساست
نرگس مست تو را در چمن حسن ادا
می شوخی همه در ساغر لبریز حیاست
بس که بی‌آبله گامی نشمردم به رهت
آب آیینه ز نقش قدمم چهره‌گشاست
اعتبار به خود آتش زدنم سهل مگیر
قد شمع از همه‌کس یک سر و گردن بالاست
ای تمنا مکن از خجلت جولان آبم
عمرها شد چوگهر قطرهٔ من آبله‌پاست
هیچکس نیست زباندان خیالم بیدل
نغمهٔ پرده دل از همه آهنگ جداست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی حالات و تجربیات انسانی می‌پردازد و از زندگی و عشق، تلاش و امید، و احساس تنهایی سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویر طبیعی مانند دریا، گردباد و آینه، احساسات عمیق خود را در مورد زندگی و تلاش برای پرواز و رهایی بیان می‌کند. او به محدودیت‌ها و چالش‌های زندگی اشاره دارد و از زیبایی‌های عشق و جوانی نیز یاد می‌کند. در پایان، شاعر به تنهایی و دوری از دیگران اشاره می‌کند و بیان می‌کند که هیچکس نمی‌تواند درک عمیق احساسات او را داشته باشد. در نتیجه، شعر نمایانگر جستجوی انسان برای معنی و تعلق است.
هوش مصنوعی: زمانه به سرعت می‌گذرد و نشانه‌های آن از حرکت و رفتار انسان‌ها مشخص است. همچنین، ترس از نوسانات و تغییرات طبیعی دریا وجود دارد، اما زیبایی و هماهنگی حرکت آن نیز چشم‌نواز است.
هوش مصنوعی: گردبادی که به دور خود می‌چرخد، در واقع نمایانگر نفس‌های سوخته و آه‌های فردی است که از دردهای درونی و آسیب‌های عاطفی رنج می‌برد. این فرد، با قلبی شکسته و دردی عمیق، به دنبال آرامش و آزادی است.
هوش مصنوعی: آینه به خاطر دوری از وطن دلتنگ و غمگین است، اما تصویر در سفر به زندگی و زیبایی خود ادامه می‌دهد.
هوش مصنوعی: از دل موج، غیر ممکن است که بیرون بیفتد، گره‌ی نظر ما به خاطر حیا و ادب است.
هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد پرواز آرزوها را قطع کند، نمی‌تواند با کوتاه کردن زنجیره آن، به هدف برسد؛ زیرا اگر این زنجیره را کوتاه کنند، ناله و فریاد ناشی از آن به گوش خواهد رسید.
هوش مصنوعی: نگاه معصوم و جذاب تو در میان گل‌ها جلوه‌گری می‌کند و همه چیز در این محیط، از شراب حیا پر شده و شوق و شادی را به وجود آورده است.
هوش مصنوعی: به خاطر اینکه به عشق تو، قدم‌هایم را به تعداد نفرموده‌ام، آب دریا به رنگ آثار پاهایم، چهره‌ام را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: نباید فکر کنی که سوزاندن خودم به خاطر دیگران آسان است. شمع در مقایسه با همه، قد و قامت بلندتری دارد.
هوش مصنوعی: ای آرزو، از خجالت به من نزدیک نشو، چون عمر من به مانند یک مروارید است و قطره‌ی من، آسیب‌دیده و معیوب است.
هوش مصنوعی: هیچکس نیست که مانند من بتواند احساسات و آرزوهای درونی‌ام را بیان کند. نغمه‌ای که در دل دارم، از تمام صداها و آهنگ‌های دیگر متمایز است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هیچ نپذیری چون ز آل نبی باشد مرد
زود بخروشی و گویی «نه صواب است، خطاست»
بی گمان، گفتن تو باز نماید که تو را
به دل اندر غضب و دشمنی آل عباست
ترک من بر دل من کامروا گشت و رواست
ازهمه ترکان چون ترک من امروز کجاست
مشک با زلف سیاهش نه سیاهست و نه خوش
سرو با قد بلندش نه بلندست و نه راست
همه نازیدن آن ماه بدیدار منست
[...]
بر تو این خوردن و این رفتن و این خفتن و خاست
نیک بنگر که، که افگند، وز این کار چه خواست
گر به ناکام تو بود این همه تقدیر، چرا
به همه عمر چنین خواب و خورت کام و هواست؟
چون شدی فتنهٔ ناخواستهٔ خویش؟ بگوی،
[...]
رمضان موکب رفتن زره دور آراست
علم عید پدید آمد و غلغل برخاست
مرد میخوار نماینده بدستی مه نو
دست دیگر سوی ساقی که : می کهنه کجاست ؟
مطرب کاسد بی بیم بشادی همه شب (؟)
[...]
گر سخن گوید، باشد سخن او ره راست
زو دلارام و دل‌انگیز سخن باید خواست
زان سخنها که بدو طبع ترا میل و هواست
گوش مالش تو به انگشت بدانسان که سزاست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.