در باغ دل نهان بود از رفتگان نشانها
این آتش آگهی داد ما را ز کاروانها
چندان که شمع کاهد با عافیت قرین است
بازار ما ندارد سودی به این زبانها
تنگی ز بس فشردهست این عرصهٔ جدل را
میدان خزیده یکسر در خانهٔ کمانها
این وادی غرورست فهمیده بایدت رفت
در جاده است اینجا خواباندن سنانها
جوش بهار جسم است آثار سختجانی
جوهر فکنده بیرون زین رنگ استخوانها
پرواز تا جنون کرد گم شد سراغ راحت
بردیم با پر و بال خاشاک آشیانها
تیغ غرور بشکن در کارگاه گردون
آتش زبانه دارد در گردش فسانها
در بارگاه تعظیم اقبال بینیازیست
تمییز پا و سر نیست منظور آستانها
تقلید فقر نتوان در جاه پیش بردن
بحر از گهر چه نازد بر راحت کرانها
جایی نمیتوان برد فریاد بیرواجی
کشتی شکست تاجر تا تخته شد دکانها
پست و بلند بسیار دارد تردد جاه
همواریات رها کن بام است و نردبانها
پرواز وهم بیدل زین بیشتر چه باشد
بردهست گردش سر ما را به آسمانها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی موضوعاتی چون سختیهای زندگی، جهل و نادانی، غرور، و تلاش برای آزادی و رشد روحی میپردازد. شاعر به وجود نشانههایی از گذشته در دلها اشاره میکند و به آتش آگاهیای که نشان از حرکت کاروانها دارد، اشاره میکند. او به تنگی و فشردگی فضای جدل و رقابت در زندگی اشاره میکند و نیاز به فهم و اندیشه را در این وادی غرور میطلبد. در ادامه، بر ضرورت شکستن غرور و خودبینی در مقابل چرخش زندگی تاکید میکند و به تفاوت بین فقر و ثروت و نیز پدیدههای اجتماعی و تبادل ناپایدار اشاره میکند. در نهایت، شاعر از سختیهای پرواز به سمت آسمان و آگاهی از حقیقت سخن میگوید.
هوش مصنوعی: در دل باغ، نشانههایی از یاد رفتگان پنهان است. این آتش به ما خبر داد که آیا کاروانی در راه است یا نه.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که هرچه شمع بیشتر آب شود و به پایان خود نزدیکتر شود، در عین حال آرامش و سلامت بیشتری پیدا میکند. اما در بازاری که ما در آن هستیم، بهواسطهی مشکلات و نوسانات، هیچ سود و منفعتی به دست نمیآید.
هوش مصنوعی: این فضا به خاطر شدت نزاع بسیار محدود و گرفته شده است، به طوری که تمام گوشه و کنار آن شبیه خانهای پر از کمانها و تیراندازی میباشد.
هوش مصنوعی: این جا مکانی است که پر از غرور است و باید درک کنی که باید در مسیر حرکت کنی. اینجا جایی نیست که تو را درنگ کنند و از حرکت بازدارند.
هوش مصنوعی: بهار نشانهی شادابی و طراوت بدن است، که آثار مقاومتی در ذات خود دارد و این مقاومت باعث شده تا رنگ و حالت استخوانها به خوبی نمایان شود.
هوش مصنوعی: پرواز به اوج و دیوانگی رسید و در جستوجوی آرامش گم شدیم. با بال و پر مادههای بیاهمیت، آشیانهها را ساختیم.
هوش مصنوعی: غرور را بشکن و در دنیای پر از تغییرات و هیاهو، آتش شور و احساسات همیشه در حال شعلهور است.
هوش مصنوعی: در مکانهای مقدس و با شکوه، احساس ارزشیابی و احترام به درجهای از استقلال و بینیازی وجود دارد. در اینجا، تفاوت میان پا و سر اهمیت ندارد، بلکه هدف فرود آوردن احترام و توجه به آستانهای این مکانها است.
هوش مصنوعی: فقر را نمیتوان در مقام و اعتبار به مانند ثروت و دارایی جلوه داد. در حقیقت، همانطور که دریا نمیتواند از جواهراتش به راحتی صرفنظر کند، انسان نیز نمیتواند به سادگی به زندگی راحت و بیدغدغه دلخوش کند اگر در عمق وجودش احساس کمبود داشته باشد.
هوش مصنوعی: فریاد ناشنیدهای که به بیفایده بودن و شکست تلاشهای تجاری اشاره دارد، نمیتواند جایی برود. وقتی که کشتی یک تاجر به لقای خود میرسد، دیگر جایی برای تجارت در دکانها باقی نمیماند.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به موفقیت و ثبات، از مسیرهای سخت و ناهموار نترس و خود را از امکانات و ابزارهای جدید محروم نکن. در واقع، باید خود را از موانع کنار بکشی و به سمت بالاترین اهداف حرکت کنی.
هوش مصنوعی: پرواز خیال و عواطف سرکش ما بیشتر از این نمیتواند باشد که ما را به آسمانها میبرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بشکن سبو و کوزه ای میرآب جانها
تا وا شود چو کاسه در پیش تو دهانها
بر گیجگاه ما زن ای گیجی خردها
تا وارهد به گیجی این عقل ز امتحانها
ناقوس تن شکستی ناموس عقل بشکن
[...]
تا چند ای ستمگر تاراج مال و جانها؟
برخورد بزن دو روزی ای برق خان و مانها
چون ناوک فغانم، هردم ز دل نخیزد؟
قد از کشاکش چرخ، گردید چون کمانها
باز سفید پیری اینک رسید ز آن رو
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.