چیست این باغ و این شکفتن‌ها
سرآبی و سیر روغن‌ها
موج رم می‌زند چه کوه و چه دشت
چین گرفته‌ست طرف دامن‌ها
نرهید از امل تجرد هم
رشته دارد قفای سوزن‌ها
شب ما را چراغ فرصت کو
خانه‌روشن‌کن است روزن‌ها
اعتبار زمانه بیکاری‌ست
قطره گوهر شد از فسردن‌ها
کو فضایی که واکنیم پری
رفت پرواز با نشیمن‌ها
خاک گردم ره طلب بندم
سرمه بالم به کام شیون‌ها
فکر خود بی‌دماغی هوس است
سرگران شد خمید گردن‌ها
حیف نشکافتیم پردهٔ دل
دانه بوده‌ست مهر خرمن‌ها
یارب از سعی بی‌اثر تا چند
آب کوبد کسی به هاون‌ها
گر ننالم کجا روم بیدل
شش جهت بی‌کسی و من تنها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان درد و ناامیدی شاعر از زندگی و زمانه می‌پردازد. شاعر به باغ و زیبایی‌های طبیعی اشاره می‌کند، اما در عین حال از بی‌حالی و افسردگی خود نیز صحبت می‌کند. او به بی‌اثری تلاش‌هایش اشاره دارد و از تنهایی و احساس فقدان گریزی ندارد. در نهایت، شاعر از خداوند مدد می‌طلبد و به تکرار چرخه ناامیدی و دل‌شکستگی اشاره می‌کند. این متن، احساسات عمیق و درونی شاعر را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: این باغ و شکوفه‌های آن چه معنایی دارند؟ این آبی و روغن‌ها که در آن به چشم می‌خورد، چه مفهومی را می‌رسانند؟
هوش مصنوعی: موج دریا به شدت می‌زند و چه کوه‌ها و چه دشت‌ها، همه در اثر این موج‌ها چین و چروک خورده‌اند و به سمت دامن دریا خم شده‌اند.
هوش مصنوعی: از کم‌حواس بودن و ناتوانی در عمل، فرار نکنید؛ زیرا حتی این بی‌تحرکی نیز ارتباطی با دقت و هدفمندی دارد.
هوش مصنوعی: در شب ما، چراغی وجود دارد که به ما فرصتی می‌دهد تا خانه‌مان را روشن کنیم و به روشنایی روزن‌ها بپردازیم.
هوش مصنوعی: در زندگی، اعتبار و ارزش این دنیا به بیکاری و بی‌تحرکی است، مانند اینکه یک قطره‌ی طلا از زوال و فساد به وجود می‌آید.
هوش مصنوعی: این متن به دنبال یافتن فضایی است که در آن بتوانیم پرنده‌ای را که به پرواز درآمده و نشیمنگاه‌هایش را ترک کرده، به زمین بازگردانیم. به نوعی اشاره به خواسته‌ای برای بازگرداندن یا به دست آوردن دوباره چیزی است که از دست رفته.
هوش مصنوعی: در مسیر جستجوی خود، آنقدر خود را ذلیل و خاکی می‌کنم که چشم‌های من پر از اشک و غم خواهد شد.
هوش مصنوعی: فکر کردن بدون توجه و دقت، مانند هوس‌های ناگهانی است که انسان را سرگردان می‌کند و او را مجبور به خم کردن گردن و تسلیم شدن در برابر آن می‌کند.
هوش مصنوعی: حیف که نتوانستیم احساسات و رازهای دل خود را آشکار کنیم، زیرا در دل ما دانه‌های عشق و محبت به مانند خوشه‌های گندم وجود دارد.
هوش مصنوعی: ای پروردگارا، تا چه زمانی باید تلاش‌های بی‌فایده را ادامه دهم؟ آیا کسی نمی‌تواند مانند کسی که آب را در هاون می‌کوبد، بر سختی‌ها غلبه کند؟
هوش مصنوعی: اگر شکایتی نکنم، کجا می‌توانم بروم؟ بیدل، من در شش سو بی‌کسی هستم و تنهایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آدم از عشق اهبِطوُا منها
آمد اندر جهان جان تنها
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.