دل پیش نظر گیر سر و برگ نمو کن
گر مایل نازی سوی این آینه روکن
شایستهٔ تسلیم یقین سجدهٔ‌کس نیست
ای ننگ عبادت عرقی چند وضوکن
تا چشم هوس هرزه نخندد مژه بربند
در جوهر این آینه چاکی‌ست، رفوکن
منظور وفا گر بود امداد ضعیفان
با سبزه خطابی‌که‌کنی از لب جو کن
صد طبلهٔ عطار شکسته‌ست در این دشت
هر خاک‌که بینی نم آبی زن وبوکن
تحقیق خیالات مقابل نپسندد
تمثال پرستی سر آیینه فرو کن
برچینی دل غیر شکستن چه توان‌کرد
ابریشم این ساز نوا باخته مو کن
زین ورطه نرسته‌ست کسی بی‌سر تسلیم
زان پیش که‌کشتی شکند فکر کدو کن
از قطرهٔ گمگشته همان بحر سراغ‌ست
هرگاه که یادم کنی اندیشهٔ اوکن
بی مطبی از شبهه و تحقیق مبراست
آن روی امیدی که نداری همه سو کن
بیدل طلب راحت اگر مقصد جهد است
چون موج گهر بر دل ناکام غلو کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نکات اخلاقی و فلسفی اشاره دارد. شاعر از خواننده می‌خواهد که دل خود را متوجه حقیقت و زیبایی‌های درونی کند و از ظواهر فریبنده دنیا دور شود. او بیان می‌کند که تسلیم در برابر حقیقت و خداوند شایسته‌تر از عبادت‌های ظاهری است و از افرادی که به پرستش ظاهری اکتفا می‌کنند انتقاد می‌کند. همچنین بر اهمیت وفا و یاری ضعیفان تأکید دارد و به این نکته اشاره می‌کند که انسان‌ها باید از خیال‌پردازی و تمثال‌پرستی دوری کنند. در نهایت، شعر به جستجوی حقیقت و شناخت عمیق‌تر از خود و محیط اطراف دعوت می‌کند.
هوش مصنوعی: دل خود را تحت نظر قرار بده و به زیبایی‌های آن بپرداز. اگر تمایل داری به ناز و زیبایی خود اشاره کنی، به سوی این آینه برو و خود را ببین.
هوش مصنوعی: بهتر است انسان تنها با یقین و ایمان خالصانه خود به خداوند نزدیک شود و صرفاً انجام عبادت‌ها و حرکات ظاهری کافی نیست. عبادت باید از عمق دل باشد و نباید به تنهایی به شکل ظاهری و بدون فهم درست از معنای آن انجام شود.
هوش مصنوعی: تا زمانی که هوس‌های بی‌پایه و بی‌احساس به تو نزدیک نشوند، باید خود را محافظت کنی. در عمق این آینه، یک نقص وجود دارد که باید ترمیم شود.
هوش مصنوعی: اگر هدف تو وفا و کمک به ناتوانان است، می‌توانی با یک کلام تازه و زیبا از کنار آب، پیامی دلنشین بفرستی.
هوش مصنوعی: در این دشت، هرجا که قدم بگذاری، حس می‌شود که صدای طبل و نی می‌آید، گویی هر ذره‌ای از خاک می‌تواند نشانه‌ای از زندگی و شادابی باشد. به عبارت دیگر، این مکان پر از زندگی و سرزندگی است و انسان‌ها می‌توانند از هر گوشه‌اش بوی خوشی را متوجه شوند.
هوش مصنوعی: تحقیق و بررسی واقعیات، توجه به خیال و آرزوها را نمی‌پسندد؛ بنابراین، باید به جای تمرکز بر تصورات و جلوه‌های ظاهری، به عمق وجود و حقیقت خود نگریست.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی دل کسی را بشکنی، چه می‌توانی بگویی؟ این ساز زیبا، همچون ابریشم، نواخته شده و حالا باید موهایت را مرتب کنی.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس از این گرداب نجات نیافته است، مگر آنکه سر تسلیم فرود آورده باشد. پیش از این، وقتی که کشتی غرق شد، باید به فکر راهی برای نجات بود.
هوش مصنوعی: هر وقت به یادم بیفتی، مانند این است که به دریا سر می‌زنم که در آن یک قطرهٔ گم‌شده وجود دارد.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال حقیقت و تحقیق نباشی، می‌توانی از شک و تردید دور بمانی؛ اما اگر به امیدی که هیچ‌گاه نداشتی بیندیشی، همه جا را به رنج و مشکلات دچار می‌کنی.
هوش مصنوعی: اگر بیدل به دنبال آرامش است، باید تلاش کند؛ مثل موجی که بر دل ناامیدان می‌غلطد و غلو می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر با من مستی حذر از بیهده گو کن
در سینه من آی و در فتنه فرو کن
چون غنچه دمد بوی ترا ایگل ز دل من
زنهار که بشکاف دل ریشم و بو کن
ای قبله پرست از بت ما شرم نداری
[...]
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.