سرمایهٔ اظهار بقا هیچکسی کن
پرواز هما یمن ندارد مگسی کن
تا محو فنا نیست نفس ناله فشان باش
تا قافله آرام پذیرد جرسی کن
افروختنت سوختنی بیش ندارد
گر رشتهٔ شمعی نتوان گشت خسی کن
درکوچهٔ بیباکی هر طبع غباری‌ست
کس مصلح کس نیست تو برخود عسسی کن
بی‌کسب هوس کام تمنا نتوان یافت
گیرم همه تن عشق شدی بوالهوسی کن
چون شمع نگاهم نفس شعله فروشی‌ست
ای سرمه بجوش از من و فریاد رسی کن
کثرت ز تخیلکدهٔ وهم خیالی‌ست
یک را به تصنع عدد آوازه سی کن
هر جا رسد اندیشه ادبگاه حضور است
تا باد چراغی نشوی بی‌نفسی کن
بیدل چو نگه رام تعلق نتوان شد
گو اشک فشان دانه و حیرت قفسی کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به بیان مفاهیم فلسفی و انسانی می‌پردازد. شاعر به ما یادآوری می‌کند که زندگی گذرا است و باید از آن به درستی بهره برد. او به پرواز هما (پرنده‌ای افسانه‌ای) اشاره می‌کند و به آن تنهایی و انزوای انسانی را یادآوری می‌کند. در ادامه، از ناملایمات و ناکامی‌های زندگی سخن می‌گوید و اهمیت عشق و احساس را مورد تاکید قرار می‌دهد.
شاعر به ما توصیه می‌کند که در دنیای پرهیاهو و بی‌ثبات، به خود توجه کنیم و از فراز و نشیب‌های زندگی ناامید نشویم. او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که کوشش و تلاش مستمر می‌تواند ما را از مشکلات عبور دهد. نهایتاً، با اشاره به عشق و احساس، می‌خواهد ما در پی رشد و تعالی باشیم و درکی عمیق‌تر از زندگی پیدا کنیم.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هیچ‌کس در زندگی خود نمی‌تواند به طور دائم و بدون تغییر باقی بماند. مانند پرنده‌ای که در آسمان پرواز می‌کند، شرایط و اوضاع همواره در حال تغییر است و این تغییرات در زندگی افراد قابل‌توجه هستند. در واقع، انسان‌ها باید همواره آماده‌ی مواجهه با تغییرات باشند و در این دنیا، چیزی به عنوان ثبات مطلق وجود ندارد.
هوش مصنوعی: هنگامی که هنوز به سرنوشت ناپدید شدن دچار نشده‌ای، باید با صدای بلند و با شور و احساس ناله کنی تا این‌که گروه و جمعیت به آرامی بپذیرند که تو با صدای خودت به آنها اطلاع می‌دهی.
هوش مصنوعی: اگر نور افروخته شده نتواند خاموش شود، هیچ فایده‌ای نخواهد داشت. اگر به اندازه‌ای که شمع شعله‌ور است، نتوانی با شخصیت و ارزش خود را بالا ببری، پس بهتر است که خود را کوچک نشماری.
هوش مصنوعی: در کوچه‌ای که تنها شجاعت و جسارت وجود دارد، هر روحی مانند غباری است و هیچ کس را برای اصلاح نیست. بنابراین، تو خود باید دست به کار شوی و اوضاع را بهبود بخشی.
هوش مصنوعی: بدون تلاش و تلاش برای رسیدن به خواسته‌های دل نمی‌توان به آرزوها دست یافت. حتی اگر تمام وجودت را به عشق بدهی، باز هم در این راه به بی‌هوده‌گی دچار می‌شوی.
هوش مصنوعی: نگاه من مانند شعله شمعی است که در حال کم شدن و خاموشی است. ای سرمه، به جوش بیا و به من کمک کن تا از این وضعیت نجات یابم.
هوش مصنوعی: تعداد زیاد، ناشی از تصورات غیرواقعی است. برای رساندن یک صدا به جمع زیاد، لازم است از ترفندها و دروغ‌ها استفاده کنی.
هوش مصنوعی: هر جا که فکر و اندیشه در آنجا باشد، محل حضور و آگاهی است. تا زمانی که در این فضا هستی، مانند چراغی روشن باش و خویشتن‌دار و بی‌نفسی را تمرین کن.
هوش مصنوعی: وقتی که بیدل (شاعر) در نظر می‌گیرد که نمی‌تواند از وابستگی‌ها و محدودیت‌ها آزاد شود، به او می‌گوید که حتی اگر اشک بریزد و شگفت‌زده و محصور در قفس باشد، باز هم این وابستگی‌ها را نمی‌تواند به راحتی کنار بگذارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.