بسکه نیرنگت قدح چیده‌ست در اندیشه‌ام
می‌کند طاووس فریاد از شکست شیشه‌ام
تخم عجزم در زمین ناامیدی کشته‌اند
ناله می‌بالد به رنگ تار ساز از ریشه‌ام
یک نفس در سینه‌ام بی‌شور سودای تو نیست
می‌کندتا خارو خس چون شیر تب در بیشه‌ام
کسب دردی تا نگردد دستگاه مدعا
نیست ممکن رفع بیکاری به چندین پیشه‌ام
قصهٔ فرهاد من نشنیده می‌باید شمرد
سرمهٔ جوهر نهان دارد صدای تیشه‌ام
مزرعم آفت کمین شوخی نشو و نماست
چون نفس می‌سوزد آخر از دویدن ریشه‌ام
بس که اسباب تعلقهای من وارستگی است
بی‌گره خیزد به رنگ ناله نی از بیشه‌ام
آنقدرها لفظم از معنی ندارد امتیاز
در لطافت محو شد فرق پری از شیشه‌ام
بیدل آب گوهر از تشویش امواج منست
با دل نفسرده فارغ از هزار اندیشه‌ام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق و درونی شاعر است. او از نیرنگ و دورویی‌هایی که بر روی فکرش تأثیر گذاشته سخن می‌گوید و ابراز ناامیدی دارد. شاعر به طرز تلخی از شکست‌هایش می‌گوید و حس می‌کند که امیدش در دلش کشت شده است. او به نوعی در جستجوی یک شور و علاقه واقعی است، اما حس می‌کند که از دست رفته است. در عین حال، او به زندگی و زحماتش می‌اندیشد و می‌داند که برای رسیدن به مقصودش باید رنج‌هایی را تحمل کند. با اشاره به قصه‌های قدیمی مثل «فرهاد»، او نشان می‌دهد که تلاش و کار سخت در پس هر آرزو و آرمان نهفته است. در نهایت، او با بیان دغدغه‌هایش و احساسات متنوعش، خود را درگیر اندیشه‌های عمیق و درونی می‌بیند.
هوش مصنوعی: بسیار عجیب است که نیرنگ تو تا این حد در ذهن من نفوذ کرده که حتی تصویر طاووس، به خاطر شکستن شیشه‌ام، ناله و فریاد سر می‌دهد.
هوش مصنوعی: در دل ناامیدی، نشانه‌های ضعف و ناتوانی را پراکنده کرده‌اند و حالا گُلویم از درد و غم به صدا درآمده، مانند سازی که از ریشه‌اش صدا می‌دهد.
هوش مصنوعی: یک لحظه هم بدون شور و اشتیاق تو در قلبم نیست. این اشتیاق به گونه‌ای است که مانند دردی شدید در دلم حس می‌شود و مانند خار و خسی در باغی وحشی تأثیرگذار است.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به خواسته‌ها و آرزوها، باید دردی را تحمل کرد؛ بنابراین، نمی‌توان انتظار داشت بدون تلاش و کوشش، مشکل بیکاری حل شود، حتی اگر به چندین حرفه مشغول باشم.
هوش مصنوعی: داستان فرهاد را باید از نو روایت کرد، چرا که صدای تیشه‌ام نه تنها عمیق و زیباست، بلکه در خود راز و گوهر پنهانی نیز دارد.
هوش مصنوعی: من در مزرعه‌ام و آفتی در کمین است؛ شوخی نکن و خود را نشان نده. چون نفس کشیدن به من سختی می‌دهد و در نهایت از دویدن خسته و ریشه‌ام در حال آسیب است.
هوش مصنوعی: به خاطر این‌که علایق و وابستگی‌های من بسیار زیاد است، از شدت فراق و درد، ناله‌هایی که می‌زنم، همچون صدای نی در جنگل به گوش می‌رسد.
هوش مصنوعی: لفظ من به اندازه‌ای که بتواند معنی عمیق را نشان دهد، قوی نیست. زیبایی و لطافت کلامم آنقدر محو شده که دیگر نمی‌توان تفاوتی بین پری و شیشه قائل شد.
هوش مصنوعی: عقل من مانند مروارید در میان آشفتگی‌های موج دریا به شمار می‌آید و من از دل‌نگرانی‌ها و هزاران فکر آزاد هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آسمان نیلگون را سبز کرد اندیشه‌ام
بیستون کان زمرد شد زآب تیشه‌ام
غوطه در خون زد سپهر از ناخن اندیشه‌ام
بیستون یک دانه یاقوت شد از تیشه‌ام
داغ جانسوزی بود هر نقطه‌ای از کلک من
[...]
بس که خو کردست با کلفت دل غم پیشه ام
سنگ می گردد اگر ریزند می در شیشه ام
برقم و بر خرمن اهل ستم دارم گذر
هر کجا خار مغیلان است باشد بیشه ام
نخل سبزم از کدامین جوی آبم داده اند
[...]
عشق در زنهار باشد از دل غم پیشه ام
نی به ناخن می کند شیر ژیان را بیشه ام
من که از طفلی نمک پروردهٔ درد توام
همچو سرو آه در دلهاست محکم ریشه ام
فکرم از یاد میان یار نازک گشته است
[...]
بیخودی ننهفت اسرار دل غم پیشه‌ام
بوی می آخر صدا شد از شکست شیشه‌ام
دیگ بحر از جوش ننشیند به سرپوش حباب
مهر خاموشیست داغ شورش اندیشه‌ام
در بن هر موی من چندین امل پر می‌زند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.