بیخودی ننهفت اسرار دل غم پیشه‌ام
بوی می آخر صدا شد از شکست شیشه‌ام
دیگ بحر از جوش ننشیند به سرپوش حباب
مهر خاموشیست داغ شورش اندیشه‌ام
در بن هر موی من چندین امل پر می‌زند
همچو تخم عنکبوت از پای تا سر ریشه‌ام
نیست تا آبی زند بر آتش بنیاد من
گر نباشد خجلت شغل محبت پیشه‌ام
عمرها شد در جنون زار طلب برده است پیش
ناز چشم آهو از داغ پلنگان بیشه‌ام
گر نفس در سینه می‌دزدم صلای جلوه‌ایست
نیست غافل صورت شیرین ز عجز تیشه‌ام
رنگ شمعی کرده‌ام گل از خرابات هوس
باده می‌باید کشیدن در گداز شیشه‌ام
با همه کمفرصتی از لنگر غفلت مپرس
سنگ در طبع شرر می‌پرورد اندیشه‌ام
ناله‌ها ارکلفت دل در نقاب خاک ماند
سوخت بیدل در غبار دانه سعی ریشه‌ام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و درونی شاعر می‌پردازد. او از غم و تنهایی خود سخن می‌گوید و به شوریدگی و اشتیاقی که در دل دارد اشاره می‌کند. شاعر به ویژگی‌های زودگذر دنیا و عشق اشاره می‌کند و از دردهای ناشی از عشق و جدایی می‌نالد. او می‌گوید که عمرش در جستجوی محبوب و در کنار خجالت ناشی از محبت سپری شده است. عاشق به بی‌قراری خود و غفلت از فرصت‌های زندگی اشاره کرده و در نهایت، ناله‌های دلش را در خاک پنهان می‌سازد. این شعر نشان‌دهنده عمق احساسات انسانی و پیچیدگی‌های عشق و آرزوست.
هوش مصنوعی: بی‌دلیل درد دل‌های پنهانم را مخفی نکردم، بوی شراب از شکسته شدن شیشه‌ام به گوش رسید.
هوش مصنوعی: دل من همچون دیگی است که به خاطر وجود حباب‌های آرامش، از جوشیدن باز نمی‌ایستد. هرچند که درونم پر از التهاب و شور فکر است.
هوش مصنوعی: در عمق هر موی من، تعداد زیادی آرزو و امید به پرواز درآمده است، مانند تخم‌های عنکبوت که از پایه تا رأس وجودم را پر کرده‌اند.
هوش مصنوعی: هیچ چیزی نیست که بر آتش وجود من آب بریزد و آن را خاموش کند. اگر شرم و حیا نبود، شغل من عشق و محبت می‌بود.
هوش مصنوعی: سال‌هاست که به خاطر خواسته‌ام در جوانی دیوانه و آشفته‌ام. چشم‌های زیبا و فریبنده‌اش، برای من از تمامی دردها و رنج‌هایی که کشیده‌ام، بزرگ‌تر و عمیق‌تر است.
هوش مصنوعی: اگر نفس را در سینه‌ام حفظ کنم، این به خاطر زیبایی نمایانی است که در من وجود دارد. نباید غافل باشم از صورت شیرین، زیرا این احساس ضعف و ناتوانی‌ام را به چالش می‌کشد.
هوش مصنوعی: به خاطر اشتیاقی که به نوشیدن شراب دارم، گل را همچون شمعی رنگین کرده‌ام و احساساتم در این حالت مانند گداز شیشه‌ای هستند.
هوش مصنوعی: با وجود کمبود فرصت‌ها و مشغله‌های زیاد، هرگز از اشتباهات و غفلت‌های خود سوال نکن. چون در دل من، حتی در سخت‌ترین شرایط نیز، فکر و اندیشه‌ای پرتلاطم و پرشور وجود دارد که همیشه به ساختن و بزرگ کردن ایده‌ها و احساسات منجر می‌شود.
هوش مصنوعی: ناله و زاری اگرچه دل را در پوشش خاکی پنهان کرده، اما باز هم به مانند یک دختر بی‌غم، در غبار ناشناس بودن خود می‌سوزم و تلاشم برای رشد و شکوفایی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آسمان نیلگون را سبز کرد اندیشه‌ام
بیستون کان زمرد شد زآب تیشه‌ام
غوطه در خون زد سپهر از ناخن اندیشه‌ام
بیستون یک دانه یاقوت شد از تیشه‌ام
داغ جانسوزی بود هر نقطه‌ای از کلک من
[...]
بس که خو کردست با کلفت دل غم پیشه ام
سنگ می گردد اگر ریزند می در شیشه ام
برقم و بر خرمن اهل ستم دارم گذر
هر کجا خار مغیلان است باشد بیشه ام
نخل سبزم از کدامین جوی آبم داده اند
[...]
عشق در زنهار باشد از دل غم پیشه ام
نی به ناخن می کند شیر ژیان را بیشه ام
من که از طفلی نمک پروردهٔ درد توام
همچو سرو آه در دلهاست محکم ریشه ام
فکرم از یاد میان یار نازک گشته است
[...]
بسکه نیرنگت قدح چیده‌ست در اندیشه‌ام
می‌کند طاووس فریاد از شکست شیشه‌ام
تخم عجزم در زمین ناامیدی کشته‌اند
ناله می‌بالد به رنگ تار ساز از ریشه‌ام
یک نفس در سینه‌ام بی‌شور سودای تو نیست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.