به هر بزمی که باشد جلوه فرما جوهرتیغش
به چشم زخم دلها سرمه‌گردد جوهرتیغش
زلال آبروها می‌زند موج از پر بسمل
به کوثر سر فرو نارد تمنا پرور تیغش
ز رنگ خویش‌گردد پایمال برق نومیدی
کف خونی که نگذارند برگرد سر تیغش
چو آن مصرع که هرحرفش‌کشد تا معنی رنگین
به قصد خون من جوهر بود بال وپرتیغش
توان خواند از غرور حسن عجز حال مشتاقان
خطی جز سرنوشت ما ندارد دفتر تیغش
تغافل پیشه‌ای درکار ابروی کجش دارد
کجا شور شهیدان بشنودگوش‌کر تیغش
به خون بسملی‌گر تهمت‌آلود هوس‌گردد
شفق بر خود تپد از رشک دامان تر تیغش
به بحر عشق هر موج از حبابی سرخوش است اما
سری کو تا به عرض گردش آرد ساغر تیغش
ندارد موج هرگز درکنار بحر آسودن
به این شوخی چسان خوابیده جوهر در بر تیغش
در این محفل‌که یک خواب فراموش است راحتها
کجا پهلو نهد کس گر نباشد بستر تیغش
به قطع زندگی بیدل نفس مهلت نمی‌خواهد
رموز بی‌نیامی روشن است از پیکر تیغش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و قدرت یک تیغ (نماد عشق و زیبایی) اشاره دارد و نشان می‌دهد که این تیغ بر دلها اثر می‌گذارد و احساسات مختلفی را در انسان‌ها به وجود می‌آورد. تیغ به عنوان نمادی از عشق و زیبایی، موج‌هایی از شوق و احساس را در آبروها و دلها ایجاد می‌کند. در عین حال، تیغ می‌تواند به عنوان نماد درد و رنج نیز تعبیر شود، زیرا با وجود زیبایی‌اش، باعث حسرت و شکست عاشقان می‌شود. در آخر، شاعر به ناامیدی و سختی‌هایی که به خاطر عشق و زیبایی ایجاد می‌شود، اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ‌کس نمی‌تواند در این محفل از درد و رنج ناشی از عشق فرار کند.
هوش مصنوعی: در هر جمعی که حاضر باشی، زیبایی تو مانند جواهر به چشم می‌آید و زخم دلها را تسکین می‌بخشد.
هوش مصنوعی: آب‌روی پاکی در حال جلوه‌گری است و از بالای پر پرنده‌ای مجروح به سمت چشمه‌ای زلال و سرسبز حرکت می‌کند، در حالی که آرزو و اشتیاق قلبی‌اش را با دقت و مهارت به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: از رنگ خود به خاطر احساس یأس، پایمال می‌شود و او نمی‌تواند به سوی بالا برگردد، چون همیشه در حالت خطر است و اجازه نمی‌دهند که به آرامش برسد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هر کلمه و هر حرفی که گفته می‌شود، به شکل زیبایی به معنای عمیق و پرباری اشاره دارد و همچنان بر دل و جان انسان تأثیر می‌گذارد. کلمات مانند بال و تیغی هستند که می‌توانند احساسات را به جوهر خون انسان تبدیل کنند و عمق احساس را به تصویر بکشند.
هوش مصنوعی: از زیبایی و جذابیت معشوق، تنها احساس ناتوانی عاشقان را می‌توان دریافت کرد و هیچ نوشته‌ای جز سرنوشت ما در این دفتر عشق وجود ندارد.
هوش مصنوعی: کسی که به ابروان کج خود توجه زیادی دارد، چنان در غفلت به سر می‌برد که گوش او هیچ صدای تازه‌ای را نمی‌شنود و به طرز عجیبی تحت تاثیر تیغ خود قرار نمی‌گیرد.
هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر هوس‌ها و تهمت‌ها به خون برافروخته شود، صبحی خواهد آمد که در آن به خاطر حسادت، شفق خواهد مرد.
هوش مصنوعی: در دریای عشق، هر موجی به خاطر خوشی فراوانی که دارد، شاداب و سرخوش است. اما آیا کسی هست که بتواند با تیغی تیز، عمق و وسعت این عشق را گردآوری کند؟
هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توان در کنار دریا آرامش و راحتی داشت، چرا که مانند جوهری که بر روی تیغ خوابیده است، این آرامش تنها یک شوخی است.
هوش مصنوعی: در این جمعی که همه در حال خواب و غفلت هستند، کسی از آسایش و آرامش خبری ندارد. اگر بستر و زمینه‌ای برای آسودگی وجود نداشته باشد، چگونه می‌توان به راحتی استراحت کرد؟
هوش مصنوعی: زندگی بی‌رحم و بی‌فکر است و نفس هیچ فرصتی برای آرامش نمی‌دهد. رازهای دائمی بودن در شخصیتش مانند یک تیغ برملا است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به رنگی‌کج‌کلاه افتاده خم در پیکر تیغش
که از حیرت محرف می‌خورد صورتگر تیغش
به جوی برگ گل آب از روانی دست می‌شوید
به سعی خون ما نتوان گذشت از معبر تیغش
در این محفل بساط راحتی دیگر نمی‌باشد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.