به رنگی‌کج‌کلاه افتاده خم در پیکر تیغش
که از حیرت محرف می‌خورد صورتگر تیغش
به جوی برگ گل آب از روانی دست می‌شوید
به سعی خون ما نتوان گذشت از معبر تیغش
در این محفل بساط راحتی دیگر نمی‌باشد
مگر در رنگ خون غلتم دمی بر بستر تیغش
چو موج از عجزگردن می‌کشد کر و فر امکان
نمایان است توفان شکست از لشکر تیغش
کدورت بر نیارد طینت خورشید سیمایان
بیاض صبح دارد آینه روشنگر تیغش
گرانجانی‌ست زبر سایهٔ برق بلا بودن
ز فرق کوه دشوارست خیزد لنگر تیغش
چوگل در پیکر افسرده‌ام خونی نمی‌باشد
به پرواز آیدم رنگی مگر از شهپر تیغش
کند گرد از کدامین کوچه خون بسملم یارب
سراغ نقش پایی برده‌ام تا جوهر تیغش
بهار فیض دررنگ شهادت خفته است اینجا
تبسم بر سحر دارد جراحت پرور تیغش
خط تسلیم سرمشق‌کمال دیگر است اینجا
به جوهر ناز دارد گردن فرمانبر تیغش
به خون بیدلان‌گویند ابرویش سری دارد
سر سودایی من هم به قربان سرتیغش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف تیغ و قدرت آن می‌پردازد و از احساسات ماندگار و دردناک ناشی از آن سخن می‌گوید. او اشاره می‌کند که تیغ به‌عنوان نماد قدرت و شدت، از زیبایی و لطافت گل‌ها هم فراتر است و در دنیای پر از رنج و عذاب، آرامش و راحتی وجود ندارد. شاعر به نحوی احساسات عجز و تسلیم را بیان می‌کند و در عین حال به زیبایی و فیضی که در شکست و درد نهفته است، اشاره دارد. در نهایت، او به قربانی شدن و تسلیم به قدرت تیغ اشاره می‌کند و طعنه می‌زند به اینکه چگونه این سرنوشت، سرنوشت خود او نیز شده است.
هوش مصنوعی: در دنیای زیبایی و هنر، کسی که در حال ساختن یا طراحی چیزی است، به خاطر جذابیت و زیبایی خاصی که در آن محصول وجود دارد، دچار حیرت و شگفتی می‌شود. طبیعی است که این حیرت به گونه‌ای است که او نمی‌تواند به راحتی روی آن تمرکز کند و تحت تأثیر زیبایی آن قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به وجود زیبایی و لطافت گل‌ها اشاره می‌کند که حتی یک جوی آب قادر است آنها را بشوید. اما در مقابل، به سختی و دشواری‌هایی که در زندگی وجود دارد، اشاره کرده و می‌گوید که تلاش و خون‌دل ما نمی‌تواند از گذرگاه‌های خطرناک و برنده زندگی عبور کند. در کل، شعر به تضاد زیبایی و سختی در زندگی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: در این جمع دیگر نشانه‌ای از آرامش وجود ندارد، جز در حالتی که لحظه‌ای بر لبه‌ی تیغ سوار شوم و خون خود را نثار کنم.
هوش مصنوعی: مثل موج که از ناتوانی به خود می‌پیچد، نشانهٔ وجود امکان و قوت طوفان در مقابل نیروی تیز شمشیرش است.
هوش مصنوعی: کدورت و تیرگی نمی‌تواند بر چهرۀ افرادی که مانند خورشید هستند تأثیر بگذارد. این افراد درخشش و صفای خاصی دارند که مانند سپیدی صبح می‌درخشد و همچنان مانند آینه‌ای روشنگر هستند.
هوش مصنوعی: سختی و خطر ناشی از بلا مانند سایه‌ای سنگین بر سر انسان است. چون کوهی بلند انسان را در مقابل چالش‌ها قرار می‌دهد و از آنجا که تیغ دشمنانه بر سر انسان نمایان است، انسان در برابر این مشکلات و دردسرها به سختی قدم برمی‌دارد.
هوش مصنوعی: من مانند گلی ذلیل و افسرده هستم و در وجودم هیچ سرزندگی و نشاطی نیست. تنها در صورتی می‌توانم به پرواز درآیم که رنگی از تیغی که برابرم است، بگیرم.
هوش مصنوعی: از کدام کوچه‌ای می‌گذرم که خونم بر زمین ریخته شده است، ای پروردگار، در جستجوی نشانی هستم که اثر پای کسی را نشان دهد، تا بتوانم به مهارت تیغش پی ببرم.
هوش مصنوعی: بهار زیبایی و برکت در رنگ و جلوه‌ی شهادت در این مکان نهفته است. در اینجا، صبح با لبخند ظاهر می‌شود و زخم‌هایی که از تیغ برمی‌آید، پرورش‌دهنده هستند.
هوش مصنوعی: اینجا نشانه‌گذار تسلیم، الگویی از کمال است و گردن فرمانبر او به خاطر لطافت خود به تیغش ناز می‌کند.
هوش مصنوعی: به زخم دل‌های عاشقان می‌گویند که ابرویش مانند سر یک فکر و خیال دیوانه‌ای است و من نیز به خاطر آن ابرو، جانم را فدای زیبایی‌اش می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به هر بزمی که باشد جلوه فرما جوهرتیغش
به چشم زخم دلها سرمه‌گردد جوهرتیغش
زلال آبروها می‌زند موج از پر بسمل
به کوثر سر فرو نارد تمنا پرور تیغش
ز رنگ خویش‌گردد پایمال برق نومیدی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.