در طلسم درد از ما می‌توان بردن اثر
گرد ما چون صبح دارد دامن چاک جگر
گرمی هنگامهٔ هستی نگاهی بیش نیست
شمع را تار نفس محو است در مدّ نظر
زین محیط آخر به جرم عافیت خواهیم رفت
موج آرامیده دارد چین دامان گهر
بسکه جز عریان‌تنی ها نیست سامان کسی
پوست جای سایه می‌ریزد، نهال بارور
صحبت نیکان علاج کین ظالم می‌شود
در دل خارا به آب لعل اگر ریزد شرر
خفّت ابله دو بالا می‌زند در مفلسی
می‌شود از خشک‌گردیدن سبکتر چوب تر
از مدارا غوطه در موج حلاوت خوردن است
چرب و نرمیها زبان پسته گیرد در شکر
ای حباب از زورق خود اینقدر غافل مباش
نیست در دریای امکان جز نفس موج خطر
فکر جمعیت در این گلشن گل بیحاصلی‌ست
غنچه از هر برگ دارد دست نومیدی به سر
سایهٔ‌گم‌گشته را خورشید می‌باشد سراغ
قاصدت هم از تو می‌باید ز ماگیرد خبر
بیش از این بر ناز نتوان خفّت تمکین گماشت
ای خرامت موج گوهر اندکی آهسته‌تر
سجدهٔ عجز است بیدل ختم کار سرکشی
عاقبت از داغ تیغ شعله اندازد شرر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی حال و روز انسان در دنیای پر درد و رنج می‌پردازد. شاعر به توصیف دردهای روحی و جسمی و تأثیر آنها بر زندگی می‌پردازد. او به بهشت خیالی و لحظات شیرین و تلخ زندگی اشاره می‌کند و می‌گوید که در این دنیا، همه چیز در حال تغییر و ناپایداری است. در نهایت، شاعر به ناامیدی و تلاش برای پیدا کردن آرامش در میان سختی‌ها می‌پردازد و به یادآوری خطری که همیشه در کمین است، تأکید می‌کند. این شعر می‌تواند نمایانگر تفکرات عمیق و پندهای زندگی باشد.
هوش مصنوعی: در طلسم درد، از ما می‌توان اثر را بیرون برد. ما مانند صبح هستیم که دامنش چاک زیر جگر را دارد.
هوش مصنوعی: گرمای زندگی تنها یک نگاه است و شمع تحت تأثیر نفس خود، در مرکز توجه محو شده است.
هوش مصنوعی: از این جا که محیط آرامی دارد، برای جستجوی آرامش و آسایش خواهیم رفت. اینجا همچون دامن الماس، نرم و ساکت است.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس به سامان و ترتیب زندگی‌اش نرسیده است، مانند سایه‌ای که بر پوست درخت می‌ریزد، جز افرادی که عریان و بدون زحمت هستند.
هوش مصنوعی: گفت‌و‌گو با انسان‌های خوب می‌تواند درد و رنج ناشی از ظلم را درمان کند. اگر سنگی در دل باشد، با شیره لعل که مانند آب است، می‌تواند تکان بخورد و تغییر کند.
هوش مصنوعی: بی‌خود و بی‌جهت، احمق در شرایط سخت خود را بزرگوارانه نشان می‌دهد، در حالی که در فقر و تنگدستی، از چوب مرطوب لاغرتر و سبکتر می‌شود.
هوش مصنوعی: با رفتار ملایم و نرم می‌توان از لذت‌های زندگی به خوبی بهره‌برداری کرد؛ چنانکه زبان پسته در شیرینی شکر غوطه‌ور می‌شود و لذت می‌برد.
هوش مصنوعی: ای حباب، مراقب باش که از قایق خود غافل نشوی، چرا که در دریای امکان، جز وجودی همانند موج، هیچ خطر دیگری نیست.
هوش مصنوعی: توجه به تعداد زیاد افراد در این باغ زیبا، بی‌فایده است؛ زیرا هر غنچه‌ای از هر برگ، نشانه‌ای از ناامیدی به همراه دارد.
هوش مصنوعی: در این بیت، به ارتباطی اشاره شده است که میان یک شخص و دیگری وجود دارد. به این معنا که هر کس به دنبال گم‌شده‌ای می‌گردد و می‌خواهد از آن خبر بگیرد. درخت سایه‌سار، که به نوعی نماد گم‌شدگی است، بر افقی نورانی که خورشید نمایانگر آن است، تکیه دارد. بنابراین، خبرها و آگاهی‌ها باید از خود فردی که اشاره شده، به دست آید و انتظار می‌رود که او بتواند اطلاعاتی در مورد وضعیت یا سرنوشت یکی دیگر ارائه دهد.
هوش مصنوعی: هر چه بیشتر به ناز و فریب خود ادامه بدهی، دیگر نتوانم به این حالت ادامه دهم. ای زیبای پرجلوه، مانند موجی که بر روی جواهرات آرام حرکت می‌کند، لطفا کم‌کم‌تر و آهسته‌تر جلو بیا.
هوش مصنوعی: آخر کار سرکشی، نشان از خضوع و تسلیم است. در نهایت، از دردهای ناشی از شجاعت و چالش‌هایی که با آن مواجه می‌شویم، شعله‌ای زبانه می‌کشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عارضش را جامه پوشیدست نیکویی و فر
جامه ای کش ابره از مشکت وز آتش آستر
طرفه باشد مشک پیوسته بآتش ماه و سال
و آتشی کو مشک را هرگز نسوزد طرفه تر
چون تواند دل برون آمد ز بند حلقه هاش
[...]
بر گرفت از روی دریا ابر فروردین سفر
ز آسمان بر بوستان بارید مروارید تر
گه بروی بوستان اندر کشد پیروزه لوح
گه به روی آسمان اندر کشد سیمین سپر
هر زمانی بوستان را خلعتی پوشد جدا
[...]
اصل نفع و ضر و مایهٔ خوب و زشت و خیر و شر
نیست سوی مرد دانا در دو عالم جز بشر
اصل شر است این حشر کز بوالبشر زاد و فساد
جز فساد و شر هرگز کی بود کار حشر؟
خیر و شر آن جهان از بهر او شد ساخته
[...]
ابر سیمابی اگر سیماب ریزد بر کمر
دود سیماب از کمر ناگاه بنماید اثر
ور ز سرما آبدان قارورۀ شامی شدست
باز بگدازد همی قاروره را قاروره گر
ور سیاه و خشک شد بادام تر ، بیباک نیست
[...]
مابَقی فی النّاسِ حُرٌّ
لاٰوَلاٰفی الْجِنّ حُرٌّ
قَدْمَضیٰحُرُّ الْفَریَقیْنِ
فُحُلْو اُلْعَیْشِ مُرٌّ
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.