درگلستانیکه حسنش جلوهای سر میکند
گل ز شبنم دیدهٔ حیران ساغر میکند
بیتو طفل اشک مشتاقان ز درد بیکسی
گر همه در چشم غلتد خاک بر سر می کند
همچو اشکم حسرت اندیش نثار راه تست
هر صدف کز آبرو سامان گوهر میکند
اعتمادی نیست بر جمعیت اجزای ما
این ورقها را هوای زلفت ابتر میکند
موج آبش میزند تیغ محرف برکمر
سرو هر گه طرز رفتار ترا سر میکند
پاکبازان فارغند از تهمت آلودگی
حسرت دیدار گاهی چشم ما تر میکند
از جنونم عالمی پوشید چشم امتیاز
هر که عریان میشود این جامه در بر میکند
میدهد اجزای رنگ و بوی جمعیت به باد
هر که درس خندهای چون غنچه از بر میکند
راحتت فرش است اگر از وهم طاقت بگذری
ناتوانی هر چه آید پیش بستر میکند
بیخود احرام گلزار خیال کیستم
گردش رنگم ره معشوقهای سر میکند
حیرت اظهاریم بیدل لذت تحقیق کو
هیچکس آگاهی از آیینه باور میکند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر توصیف احساسات عمیق و پیچیدهای است که شاعر نسبت به معشوق و جهان اطرافش دارد. در گلستانی که مملو از زیباییهاست، شاعر به دلتنگی و حسرت اشاره میکند. او به تنهایی و درد ناشی از دوری معشوقش پرداخته و بیان میکند که اشکهایش همگی در انتظار دیدار او هستند. همچنین، او به عدم اعتماد به جمعیت و وابستگیهای دنیوی اشاره میکند و میگوید که قرار گرفتن در آغوش معشوق میتواند آرامشبخش باشد. در نهایت، شاعر به جستجوی حقیقت و درک عمیقتر از عشق و زندگی میپردازد و به این نکته اشاره میکند که درک واقعی زندگی نیازمند شناخت عمیقتری است.
هوش مصنوعی: در باغی که زیبایی خود را به نمایش میگذارد، گلها از دیدن زیباییها به حیرت افتاده و به مانند ساغری پر از شبنم میشوند.
هوش مصنوعی: بدون تو، کودکانی که از عشق و دوری تو گریه میکنند، از درد تنهایی اگر همه برای تو اشک بریزند، بر سر خود خاک میریزند.
هوش مصنوعی: اشکهای من که نشان حسرت و اندوه من است، به پای راه تو قربانی میشود. هر صدفی که از آبرو بلورینش مروارید جمعآوری میکند، به تو و زیباییات وابسته است.
هوش مصنوعی: اعتمادی به این نیست که اجزای وجود ما در کنار هم قرار بگیرند، زیرا این دلبستگی و اشتیاق به تو باعث میشود که از هم بپاشیم و بیفایده شود.
هوش مصنوعی: موج آب بر روی کمر درخت سرو مانند تیغی میزند و هر چه رفتار تو را تغییر میدهد.
هوش مصنوعی: پاکبازان از اتهاماتی که به آنها زده میشود، بیخبر و بیتفاوت هستند. گاهی اوقات، اشتیاق دیدار محبوب باعث میشود که چشمان ما کمی تر شود.
هوش مصنوعی: از دیوانگی من، جهانی پنهان شده است؛ چون کسی که بدون لباس باشد، این جامه را بر تن میکند.
هوش مصنوعی: هر کس که در زندگی خود توانسته باشد خندهای شیرین و دلنشین بیاموزد، میتواند به راحتی زیبایی و خوشیهای جمعیت را به باد بسپارد و فراموش کند.
هوش مصنوعی: اگر از خیالات و تصورات خود عبور کنی، زندگی برایت آسان و راحت خواهد بود و ناتوانی هیچگاه مانع تو نخواهد شد. هر چیزی که در مسیرت قرار بگیرد، به تو کمک خواهد کرد.
هوش مصنوعی: من بدون دلیل در دنیای خیال خود به جستوجو و تماشای زیباییها مشغولم، گویی عشق و محبت مرا در این مسیر چندین بار به گردش درآوردهاند.
هوش مصنوعی: ما حیرت و شگفتی خود را ابراز میکنیم، بیدل. لذتی که از تحقیق و کاوش به دست میآید، هیچکس نمیتواند از طریق آینه به حقیقت آن پی ببرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر بناگوشت بلای خط که سر بر میکند
جزو جزو عاشق بیچاره ابتر میکند
سرو کز بالای خود در سر کند باد، آن مبین
آن نگر کِش باد پیشت خاک بر سر میکند
چند گویی پیشت آیم، وه که چون تو یوسفی
[...]
آنک از کان هر زرو گوهر که سر بر می کند
پیش دست کان یسارش خاک بر سر می کند
جود اوکی بحر اخضر را نپوشد هر نفس
جامه ی سیمابی موجش که در بر می کند
چون صبا از محمر اخلاق او دم می زند
[...]
هر زمان عشقش سر از جایی دگر بر میکند
سوزش اندر هر سری سودای دیگر میکند
با کمال خویشتن بینی، نمیدانم چرا؟
هر زمان آیینه را با خود برابر میکند
صورت ماهیت رویش نمیبیند کسی
[...]
باد عُنفت چشمه خور را مکدّر می کند
خاک پایت توتیا در چشم اختر می کند
ابر دست گوهرافشان تو در روز عطا
آستین آرزو پر درّ و گوهر می کند
قدّ تو بر هفت مسند چار بالش می زند
[...]
سبزه از خط غبارت خاک بر سر میکند
غنچه از لعلت قبا را چاک در بر میکند
میزند سرو روان را پنچهها بر سر چنار
تا چرا با قد تو خود را برابر میکند
میروی در باغ و هر جانب برای دیدنت
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.