اهل معنی گر به گفت‌وگو نفس فرسوده‌اند
هم به قدر جنبش لب دست‌بر هم سوده‌اند
آبرو می‌خواهی از اظهار حاجت شرم دار
این ترنم را ز قانون حیا نسروده‌اند
بگذر از دعوی‌که در خلوتگه عشق غیور
محرمان خانه، بیرون در نگشوده‌اند
نقش ما آزادگان بی‌شبههٔ تحقیق نیست
خامهٔ تصویر ما کمتر به رنگ آلوده‌اند
قدردانیهای راحت نیست در بنیاد خلق
چون نفس یکسر هلاک کوشش بیهوده‌اند
بیخبر مگذر ز ماکاین سبزه‌های پی‌سپر
یکقلم در سایهٔ مژگان ناز آسوده‌اند
هیچکس از نور عالمتاب دل آگاه نیست
خانهٔ خورشید ما را پر به‌گل اندوده اند
راه دیگر وانشد برکوشش پرواز ما
بی‌پر و بالان همین چاک قفس پیموده‌اند
مشت خاکیم از فضولی شرم باید داشتن
جز ادب کاری که باب ماست کم فرموده اند
زیر سنگ است از من و ما دامن آزادی‌ام
آه ازبن رنگی که بر بوی گلم افزوده‌اند
بیدل این‌عیش و غم و عجزو غرور و مهر وکین
در ازل زینسان که موجودند با هم بوده‌اند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مسائل انسانی و اجتماعی پرداخته و به موضوعاتی مانند عشق، آزادی و هویت پردازش می‌کند. او به نشانه‌های حیا و ادب اشاره دارد و بر این نکته تأکید می‌کند که در عشق واقعی، رازها حفظ می‌شوند. شاعر همچنین به زشتی فضولی و نداشتن آگاهی از خود و دیگران اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که همه ما از خاکیم و باید در رفتارمان ادب را مد نظر قرار دهیم. در پایان، شاعر به تجربه‌های مشترک انسان‌ها اشاره می‌کند که عواطف مختلف مانند عشق، غم، و غرور در ازل با هم وجود داشته‌اند. این شعر به طور کلی به مفهوم آزادی و شناخت در زندگی انسانی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: اگر اهل معرفت در گفت‌وگو خسته شده‌اند، حتی به اندازه‌ی تکان لب هم در تلاش بوده‌اند و کوتاهی نکرده‌اند.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی آبرو و اعتبار خود را حفظ کنی، از درخواست و بیان نیازهایت در ملأ عام خجالت بکش. این زیبایی و لطافت سخن، از اصول و زوایای حیا نشأت گرفته است.
هوش مصنوعی: به عشق و محبت بی‌ریا توجه کن و از جروبحث و ادعاها بگذرت، زیرا در فضای صمیمی عشق، رازها و موضوعات خصوصی در گوشه‌ای دور از نظر دیگران جا دارد و درب آن به روی کسی باز نمی‌شود.
هوش مصنوعی: نقش و تصویر ما آزادگان به‌طور قطع تحت تأثیر تحقیق و بررسی نیست و خطی که ما به تصویر می‌کشیم کمتر دچار رنگ و تاثیرات دیگر است.
هوش مصنوعی: قدردانی از زندگی و آفرینش کار آسانی نیست؛ زیرا زمانی که انسان فقط برای خود زندگی می‌کند، تمام تلاش‌هایش بی‌ثمر و بیهوده به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: از کنار ما بیخبر عبور نکن، زیرا این سبزه‌های نرم و لطیف در سایه‌ی مژگان زیبا آرام و راحت هستند.
هوش مصنوعی: هیچکس از زیبایی دل‌انگیز و درخشش خاص ما باخبر نیست، چرا که محیط و فضای وجود ما را با مشکلات و ناخوشی‌ها پوشانده‌اند.
هوش مصنوعی: راه دیگری برای پرواز ما وجود ندارد؛ حتی اگر بی‌پر و بال باشیم، همین چاک قفس را پیموده‌اند.
هوش مصنوعی: ما از خاکیم و باید در برابر فضولی احساس شرم کنیم؛ جز ادب، کاری که به ما مربوط است، کم‌کاری شده است.
هوش مصنوعی: زیر فشار و سختی‌های زندگی، آزادی‌ام را از من گرفته‌اند و افسوس که رنگ و بوی خوش زندگی‌ام تحت تأثیر مشکلات و ناامیدی‌ها قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: بیدل می‌گوید که شادی و غم، ناتوانی و خودبزرگ‌بینی، عشق و کینتوزی از آغاز وجود در کنار هم بوده‌اند و هیچ‌کدام از این احساسات و حالات انسانی جدا از دیگری نیستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در ازل بر ما در میخانه را بگشوده‌اند
تا ابد این سلطنت ما را عطا فرموده‌اند
ما خراباتی و رند و عاشق میخواره‌ایم
عالمی پیمانهٔ پر می به ما پیموده‌اند
نقش غیرش از خیال ما به کلی برده‌اند
[...]
حق آنانی که عمری در وفایت بوده اند
وین زمان در ساحت قرب تو خوش آسوده اند
حق آنانی که راهی را که خود پیموده ای
پای از سر ساخته ایشان همان پیموده اند
حق آنانی که از تیه ضلالت خلق را
[...]
شوخ‌چشمان درد بیش و کم به دل افزوده‌اند
ورنه ارباب رضا از بیش و کم آسوده‌اند
شور محشر را صفیر نی تصور می‌کنند
این سیه‌مستان غفلت بس که خواب‌آلوده‌اند
هرکه دید آن خال‌ها بر دور چشم یار، گفت
[...]
حقِّ آنانی که تا در قَیدِ هستی بوده‌اند
دم به دم در جستجوی خواهشت افزوده‌اند
هوشیارانی که در امرِ خِرَد زو خیره‌اند
لبِ به تصدیقِ تو از روشن دلی بگشوده‌اند
شهریاران مرقّع پوشِ بی تخت و کلاه
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.