چراکس منکر بی‌طاقتیهای درا باشد
دلی دارد چه مشکل گر به دردی آشنا باشد
دماغ آرزوهایت ندارد جز نفس‌سوزی
پرپرواز رنگ و بو اگر باشد هوا باشد
حریص صید مطلب راحت از زحمت نمی‌داند
به چشم دام‌گرد بال مرغان توتیا باشد
ز نان شب دلت گر جمع گردد مفت عشرت دان
سحر فرش است در هرجا غبار آسیا باشد
زبان خامشان مضراب‌گفت‌وگو نمی‌گردد
مگر درتار مسطر شوخی معنی صدا باشد
نفس بیهوده دارد پرفشانیهای ناز اینجا
تو می‌گنجی‌و بس،کر، در دل عشاق جا باشد
چه امکان‌ست نقش این و آن بندد صفای دل
ازین آیینه بسیار است گر حیرت‌نما باشد
جهان خفته را بیدارکرد امید دیداری
تقاضای نگاهی بر صف مژگان عصا باشد
در آن محفل که تاثیر نگاهت سرمه افشاند
شکست شیشه همچون موج گوهر بی‌صدا باشد
به چندین شعله می‌بالد زبان حال مشتاقان
که یارب بر سر ما دود دل بال هما باشد
ز بیدردی‌ست دل‌را اینقدرها رنگ‌گردانی
گر این آیینه خون گردد به یک رنگ آشنا باشد
ندارد بزم پیری نشئه‌ای از زندگی بیدل
چو قامت حلقه‌گردد ساغر دور فنا باشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر با زبان شاعرانه به موضوعاتی چون عشق، آرزو، درد و زیبایی پرداخته است. شاعر به بی‌تابی دل و جستجوی آرامش اشاره می‌کند و می‌گوید که تنها در جمعی از عشق و دوستی می‌توان به آرامش رسید. او به خاموشی زبان و عدم ارتباط واقعی اشاره کرده و به نقش نگاه و محبت در بیداری دل‌ها فکر می‌کند. در نهایت، شاعر به زوال و فنا اشاره می‌کند و بیان می‌کند که زندگی در پیری به رنگ می‌افتد و از نشاط و شادابی خالی می‌شود.
هوش مصنوعی: چرا کسی که درد و رنج را تجربه نکرده، نمی‌تواند از بی‌تابی‌های دیگران پی ببرد؟ اگر دل کسی به درد آشنا باشد، او هم می‌فهمد که چه سختی‌هایی را دیگران تحمل می‌کنند.
هوش مصنوعی: آرزوهایت هیچ بویی از حقیقت ندارند، جز اینکه به شدت درگیر آرزوها و رؤیاها هستی. اگر هوایی وجود داشته باشد، تنها حس پرواز و زیبایی آن را تجربه می‌کنی.
هوش مصنوعی: کسی که به دنبال راحتی و آسایش است، سختی‌ها و زحمت‌ها را نادیده می‌گیرد. چشمانش به زیبایی‌ها و جذابیت‌ها می‌افتد، مشابه پرندگان زیبا که در دام می‌افتند.
هوش مصنوعی: اگر دل شب را با نان پر کنی، بدان که خوش‌گذرانی و لذت واقعی در صبح است، زیرا در هر جایی که گرد و غبار آسیاب باشد، فرش بهشتی پخش شده است.
هوش مصنوعی: زبان‌های نارس و ناتوان، نمی‌توانند به خوبی گفت‌وگو کنند، مگر اینکه به لطافت و ظرافت احساسات و معانی پرداخته شود.
هوش مصنوعی: نفس بیهوده در اینجا به زیبایی‌ها و جلوه‌های ناز و لطافت اشاره می‌کند. اینجا تنها تو به اندازه‌ی کافی جا داری، زیرا فقط در دل عاشقان می‌توانی مکانی داشته باشی.
هوش مصنوعی: امکان ندارد که این و آن بتوانند دل را از صفای خود دور کنند؛ زیرا در این آینه، زیبایی‌های بسیاری وجود دارد اگر که با حیرت به آن نگاه کنیم.
هوش مصنوعی: جهان خواب‌آلود را امید دیدار بیدار کرد و درخواست نگاهی، بر لب‌هایش همچون عصای بلندی نمایان است.
هوش مصنوعی: در آن جمعی که نگاه تو مانند سرمه جوانه می‌زند، شکست شیشه‌‌ها به‌طور خاموش و بدون صدا همانند موجی از گوهر خواهد بود.
هوش مصنوعی: زبان حال عاشقان به شکلی پرشور و پرهیجان ابراز می‌کند که ای کاش تمامی آتش و دود دل‌های ما بر سر ما فرود بیاید و ما را در آغوش بگیرد.
هوش مصنوعی: دل انسان به خاطر بی‌احساس بودنش این‌قدر تغییر رنگ می‌دهد؛ اگر این آینه خونین شود، به یک رنگ تازه‌آشنا خواهد بود.
هوش مصنوعی: در بزم پیری، نشئه‌ای از زندگی وجود ندارد. وقتی که انسان به سمت پایان عمر و فنا می‌رود، دیگر هیچ‌گونه شادی و شوقی از زندگی در او باقی نمی‌ماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
پسر کو چون پدر باشد ستایش را سزا باشد
پدر کز جان و دل چونان پسر جوید روا باشد
پسر نزد پدر زیرا گرامی تر عطا باشد
به خاصه چون پسر نیکو خو و نیکو لقا باشد
پسر باید که چون تو نیکنام و پارسا باشد
[...]
دگر گردی روا باشد دلم غمگین چرا باشد
جهان پر خوبرویانند آن کن کت روا باشد
ترا گر من بوم شاید وگر نه هم روا باشد
ترا چون من فراوانند مرا چون تو کجا باشد
جفاهای تو نزد من مکافاتش به جا باشد
[...]
پس از توحید جان افزای تا جانم به جا باشد
به زهد و موعظت گفتن خدا بر من گواباشد
همی بر خویشتن گیرم گوا آن پادشاهی را
که در ملکش نوای مرغ تسبیح و دعا باشد
خداوندی جهانداری ز روی آسمان او را
[...]
نباشد عیب پرسیدن تو را خانه کجا باشد
نشانی ده اگر یابیم وان اقبال ما باشد
تو خورشید جهان باشی ز چشم ما نهان باشی
تو خود این را روا داری وانگه این روا باشد
نگفتی من وفادارم وفا را من خریدارم
[...]
مرا تا آشنایی با بتان دل ربا باشد
محال است این که جانم با صبوری آشنا باشد
نخواهد مرده کس خود را، ولی من زین خوشم، زیرا
ز جان خویش در رنجم که پهلویت چرا باشد
نپنداری ز بهرش رنجها دیده ست این دیده
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.