طالب وصل ترا خانه چه کعبه چه کنشت
مست دیدار ترا جای چه دوزخ چه بهشت
دست بیچون کرم طینت ما روز ازل
ز آتش عشق وز آب خم و پیمانه سرشت
هرچه در هر دو جهان صورت هستی دارد
جمله مرآت رخ اوست چه زیبا و چه زشت
روضه جنت عارف دل دانا باشد
که درو حور و قصورست و گل و لاله و کشت
خط اسرار قدم منشی دیوان قضا
پاک در دفتر دل از قلم صنع نوشت
تخم هرگونه چو دهقان فاحببت بریخت
در زمین دلم آنروز غم عشق تو کشت
خرم آن جان که جهان همچو اسیری دریافت
یکنفس دامن مطلوب دل از دست نهشت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر longing و نیاز به وصال معشوق است. شاعر با اشاره به مکان‌های مذهبی مانند کعبه و کنشت، نشان می‌دهد که در عشق، هیچ‌چیز مهم‌تر از دیدار محبوب نیست و بهشت و دوزخ نیز بی‌معنی می‌شوند. او همچنین به خاستگاه خود اشاره می‌کند و می‌گوید که وجودش از عشق و شوق سرشته شده است. در ادامه، نشان می‌دهد که زیبایی و زشتی در این دنیا ناشی از تجلیات معشوق‌اند و عارف واقعی کسی است که در قالب زیبایی‌های خداوند غرق شده است. شاعر به کشت عشق در دلش اشاره کرده و در نهایت، به شادی و آرامشی اشاره می‌کند که در گسستگی از دنیا و دست‌یابی به محبوب باشد.
هوش مصنوعی: کسی که مشتاق دیدار توست، برایش فرقی ندارد که در کدام مکان باشد؛ چه در کعبه و چه در کنشت. او برای دیدن تو حتی دوزخ و بهشت را هم فراموش می‌کند.
هوش مصنوعی: دست ما که هیچ شباهتی به دست دیگران ندارد، از روز ازل با عشق و محبت ساخته شده است و مانند گیاهی که از آتش و آب جوانه می‌زند، در دل ما نیز عشق و شور و شوقی عمیق وجود دارد.
هوش مصنوعی: هر چیزی که در این دو جهان وجود دارد، به نوعی بازتاب چهره اوست، چه زیبا و چه نازیبا.
هوش مصنوعی: بهشت، بهشت عارفان است که آنها با دل و آگاهی خود آن را درک می‌کنند، جایی که دختران بهشتی، ساختمان‌های زیبای آن، گل‌ها و لاله‌ها و زمین‌های کشتیده وجود دارد.
هوش مصنوعی: خطوطی که در دل وجود دارد، به عنوان نشانه‌هایی از سرنوشت، به قلم قدرت خداوند در کتابی که قلب انسان‌هاست، به طرز زیبایی ثبت شده است.
هوش مصنوعی: هر نوع تخم و دانه‌ای که کشاورز بخواهد، در زمین قلب من افشانده شد و در آن روز، غم عشق تو رشد کرد و جانم را به درد آورد.
هوش مصنوعی: شادی از آن روحی است که مانند یک زندانی، دنیا را درک می‌کند و با یک نفس، آرزوی قلبی خود را در دست می‌گیرد و آن را از دست نمی‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
منزل ار یار قرین است چه دوزخ چه بهشت
سجده‌گه گر به نیاز است چه مسجد چه کنشت
جای آسایش مشتاق چه هامون و چه کوه
رهزن خاطر عشّاق چه زیبا و چه زشت
عشقبازی نه به بازی‌ست که دانندهٔ غیب
[...]
آصف عهد زمان جان جهان تورانشاه
که در این مزرعه جز دانهٔ خیرات نکشت
ناف هفته بد و از ماه صفر کاف و الف
که به گلشن شد و این گلخن پر دود بهشت
آنکه میلش سوی حق‌بینی و حق‌گویی بود
[...]
ای که بردی تو به خوبی گرو از حور بهشت
مصحف روی تو را خامه تقدیر نوشت
آیتی از ورق حسن تو هر کس که بخواند
سر توحید عیان گشتش و تقلید بهشت
در ازل حق به چهل صبح به مهرت ای جان
[...]
عیب رندان مکن این زاهد پاکیزه سرشت
که گناه دگری بر تو نخواهند نوشت
عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت
که گناه دگری بر تو نخواهند نوشت
عیب قطنی مکن ای اطلس پاکیزه سرشت
تار او چونکه بپود تونخواهند نبشت
تو اگر توت نسب داری و او گر پنبه
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.