اثیر اخسیکتی
»
دیوان اشعار
»
قصاید
»
شمارهٔ ۹۰ - مدح علاءالدوله فخرالدین عربشاه پادشاه کهستان - مطلع نخست
طفل نه ای چند از این، دایه نا مهربان
گاه قماط بهار گه کفن مهرگان
مایه ی بوئی نماند زلف شب انس را
زانکه فرو شست از آن سیل سحر مشکبان
هفت سیه کاسه چند چشم سپیدت کنند
صبح بیک کرم قرص شام بیک سرد نان
جان سخنگوی را رشته مکن در گلو
بگذرد ار عیسی ئی خاصه در آخر زمان
گوز، نه ئی مقل را شارع عقلی مگوی
دم دمه ی غول را دعوی مهدی مخوان
راه فلک میروی راحله بر لاشه خر
قوت روان میدهی لقمه ی پر استخوان
تافته طبعی مکن بر سر خوان طمع
تا نخوری غوربا هم ز رخ میزبان
دیو نژادی بخل چون به جهان پُر شدند
حرز حمایت ستان از در شاه جهان
شاه کهستان گشای خسرو تازی نژاد
حاتم دینار بخش معطی مدحت ستان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شاعرانه توصیف نگرانی‌ها و نارسایی‌های دنیای انسانی است. شاعر به وضعیت ناپایدار و دلسردی‌های زندگی می‌پردازد و از دایه‌ای که مهربان نیست، سخن می‌گوید. همچنین او به تضاد بین زیبایی و زوال، و تفاوت‌های نیک و بد در زندگی اشاره می‌کند. در اینجا، شخصیت‌ها و نمادها به تنهایی مشکل زندگی را نشان می‌دهند و بر ضرورت توجه به اخلاق و نوع‌دوستی تأکید می‌شود. در نهایت، به ارزش‌های انسانی و دوری از طمع و بخل اشاره شده است.
هوش مصنوعی: ای کودک، چرا اینقدر ناراحت هستی؟ دایه‌ای که به تو توجهی ندارد، گاهی تو را با جشن بهار شاد می‌کند و گاهی دیگر در سایه‌ی مهرگان تو را به خواب ابدي می‌برد.
هوش مصنوعی: دیگر از زلف شبانه‌ی معشوق بویی باقی نمانده، زیرا سیل صبحگاهان عطر خوش آن را شست و برد.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به زیبایی و لطافت صبح اشاره می‌کند که ممکن است با یک کرم، یعنی با یک موجود کوچک، به اوج زیبایی برسد. این تصویر به نوعی تضاد بین لطافت صبح و تلخی شب را به ما نشان می‌دهد. در واقع، صبح به امید و زیبایی شناخته می‌شود در حالی که شب ممکن است به دلسردی تعبیر شود.
هوش مصنوعی: نفس سخنگو را در گلو حبس نکن، چرا که اگر در زمان آخر عیسی بیاید، این انرژی آزاد خواهد شد.
هوش مصنوعی: در این بیت به طور کلی به عدم توجه به نظرات بی‌اساس اشاره شده و به این نکته پرداخته شده است که نباید اعتنا کنیم به کسانی که سخنان بی‌پایه و اساس می‌زنند یا ادعاهای بی‌معنا دارند. به بیان دیگر، باید از دروغ و فریب خود را دور نگاه داریم و به حقایق واقعی توجه کنیم.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به توصیف مسیر زندگی می‌پردازد. او به سختی‌ها و چالش‌های زندگی اشاره می‌کند که مانند یک سفر، فرد را آزمایش می‌کند. در این راه، تلاش و زحمت برای تأمین نیازها، مانند اینکه غذایی مقوی به یک مسافر داده شود، نشان‌دهنده تعهد و پشتکار در مواجهه با مشکلات است.
هوش مصنوعی: در جمع‌های دوستانه و هنگام پذیرایی از دیگران، به دنبال منافع شخصی نباش. این کار باعث می‌شود که چهره‌ی کسی که برای تو زحمت کشیده و پذیرایی کرده، غمگین و ناراحت شود.
هوش مصنوعی: بخل و حسد در میان مردم بیشتر شد و به همین دلیل، برای حفظ امنیت و حمایت، همه به درگاه شاه جهانی پناه آوردند.
هوش مصنوعی: پادشاهی که کوه‌ها را فتح می‌کند، خسرو زاده‌ی تازی، حاتم، بخشنده‌ای که دینارها را تقسیم می‌کند و ستایش را برمی‌انگیزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
باده فراز آورید چارهٔ بیچارگان
قوموا شرب الصبوح، یا ایها النائمین
لفت بخورد و کرم درد گرفتم شکم
سر بکشیدم دودم مست شدم ناگهان
ویژه می پیر نوش گشت چو گیتی جوان
دل چو سبک شد ز عشق در ده رطل گران
بر ارغوان بیش خواه از ارغوان رخ بتی
چو ارغوان باده ای که رخ کند ارغوان
خانه اندوه را زیر و زبر کن همی
[...]
تا که بود آفتاب تا که بود آسمان
فرّخ بادت بهار خرّم بادت خزان
تا که بپاید سپهر تا که بماند جهان
هم به سعادت بپای هم به سلامت بمان
ای شده اشکال شعر از دل و طبعت بیان
ساخته از عقل و فضل بر تن و جان قهرمان
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.