مرو از دیده چو برق و بمن زار ببخش
بارها سوخته یی خرمنم انبار ببخش
شرف صحبت گل محو کند زشتی خار
نیکی خود نگر و جرم من خوار ببخش
کرد دل میل تو و دیده بود اشک افشان
هرچه دل کرد بدین دیده خونبار ببخش
گر سر نامه گشایی بودش باد بهار
بگشا سنبل و صد نافه تاتار ببخش
حاجتم از شکرستان لبت حاصل کن
نیست خود حاجت گفتن که چه مقدار ببخش
عاقبت جان نبرد هرکه غم عشق گزید
ای اجل بگذر و مارا بغم یار ببخش
گر چو شمع سحرت باد دهد مژده دوست
حاصل زندگی خویش بیک بار ببخش
چون بمیخانه رسی از سر و دستار مگو
بلکه در پای قدح نه سرو دستار ببخش
گر نبخشی بنکویان بد اهلی ساقی
به پشیمانی رندان گنهکار ببخش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از معشوق می‌خواهد که با دیده‌ای مهربان و بخشش‌گر به او بنگرد و دردهایش را نادیده بگیرد. او از زیبایی گل و زشتی خار صحبت می‌کند و تأکید می‌کند که نیکی و ناپاکی را باید فراموش کرد. شاعر با زبان احساس، اشک‌هایش را بیان می‌کند و از معشوق می‌خواهد که گناهانش را ببخشد. همچنین به اهمیت عشق و خوشی در زندگی می‌پردازد و به میخانه و باده اشاره می‌کند که باید از آنها لذت برد و غم را فراموش کرد. در نهایت، او بر لزوم استقامت و قدرت در عشق تأکید می‌کند و خواستار انسانی‌بودن و عشق ورزیدن است.
هوش مصنوعی: هرگز مانند برق از چشمم نرو، و در غم من خوار و زار ببخش. بارها در آتش عشق تو، دل و جانم را سوزانده‌ام، پس بر من رحم کن و خرمن وجودم را به یاد بزن.
هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده است که زیبایی صحبت و حضور گل، زشتی خار را ناپدید می‌کند. بنابراین بهتر است که به خوبی‌های خود توجه کنیم و عیوب و خطاهای دیگران را ببخشیم.
هوش مصنوعی: دل به عشق تو تمایل پیدا کرد و چشمانم از اشک پر شد. هرچه دل خواست، این دیده هم با خون و اشک پاسخ داد، پس لطفاً ببخشایید.
هوش مصنوعی: اگر روزی نسیم بهاری بر این نامه بوزد، سنبل‌ها و صدها نغمه زیبا را به ما بده.
هوش مصنوعی: از لب‌های شیرین تو خواسته‌ام را بگیر و نیازی به گفتن حاجت نیست، چون نمی‌دانم چه مقدار باید ببخشی.
هوش مصنوعی: هرکسی که با درد و رنج عشق دست و پنجه نرم کند، در نهایت نمی‌تواند به زندگی ادامه دهد. ای مرگ، بر ما ببخشا و به ما اجازه بده که همچنان به خاطر یارمان غمگین باشیم.
هوش مصنوعی: اگر مانند شمعی در سپیده‌دم بر تو بادی بوزد که خبر از حضور دوست را بیاورد، ارزش زندگی‌ات را یکباره نثار کن و ببخش.
هوش مصنوعی: وقتی به میخانه رسیدی، از سر و لباس خود صحبت نکن، بلکه قدمت را به احترام قدح بگذار و از زیبایی خود دل بکن.
هوش مصنوعی: اگر تو به خوبان لطف نخواهی کرد، پس ای ساقی، در دل رندان خطاکار، با پشیمانی ببخش.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.