گرنه ابرو ترش آن غمزه خونریز کند
بر لب لعل تو دندان همه کس تیز کند
تا فلک دیدترا ز یوسف بگذاشت
باغبان تربیت گلبن نو خیز کند
نرگس مست نو گر رهزن مردم نشود
بر من گوشه نشین فتنه که انگیز کند؟
سخن تلخ به بیمار غمت لایق نیست
مگرش خنده شیرین شکرآمیز کند
اهلی از پرتو زنار نبیند کافر
آنچه بادین من آن زلف دلاویز کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت معشوق می‌پردازد. شاعر با زبان مجازی و استعاره‌های زیبا، ویژگی‌های زبانی و ظاهری محبوبش را تشریح می‌کند. او به غم و درد ناشی از عشق اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ کس نمی‌تواند به اندازه محبوبش تاثیری بر دل او بگذارد. در نهایت، شاعر به این نکته می‌رسد که حتی تلخی‌های زندگی هم در کنار عشق می‌توانند شیرین شوند، و همه این زیبایی‌ها و احساسات تحت تاثیر زلف و چهره محبوب است.
هوش مصنوعی: اگر ابرو را به شکل ترش بر افرازید، آن نگاه خونی شما می‌تواند بر لب‌های سرخ‌تان تاثیر بگذارد و دندان‌های همه را تیز کند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که آسمان تو را از یوسف جدا کرد، باغبان به تو آموزش داد تا شکوفه‌های تازه را پرورش دهی.
هوش مصنوعی: اگر نرگس مستی که در خیابان‌ها قدم می‌زند، باعث دردسر و آزار مردم نشود، پس چرا من به یک گوشه نشین و بی‌خبر از حوادث بدل شوم که او را تحریک کنم؟
هوش مصنوعی: صحبت‌های تلخ و ناگوار برای کسی که در درد و رنج است، مناسب نیست. بلکه باید تلاش کنیم که او را بخندانیم و به او شادابی و شیرینی بخشیم.
هوش مصنوعی: انسان مؤمن از نور و زیبایی‌های معنوی الهی بهره‌مند می‌شود، در حالی که کافر نمی‌تواند آنچه را که من با زلف و زیبایی‌های دلنشینم خلق کرده‌ام، درک کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون بدلسوزی من یار زبان تیز کند
بسخن پسته ی خندان شکر آمیز کند
گر دهان تلخی فرهاد بدآمد، شیرین
خنده بر انجمن عشرت پرویز کند
عقل را جادوی بابل کند از غایت شوق
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.