هرکه شد سامان طلب پیوسته دردسر کشد
وقت آن دیوانه خوش کش دردسر کمتر کشد
ساربان گرم ازچه رانی محمل لیلی چنین
نرم ران چندانکه مجنون خاری از پا درکشد
ساقیا غافل مباش از حال خاموشی که او
پرکند ساغر ز خون دیده و دم در کشد
چون مرا از دیدن آن شوخ بیم مردن است
آه اگر روزی بقصد کشتنم خنجر کشد
تنک میبیند جهان بر خویشتن اهلی بسی
رخت ازین عالم مگر در عالم دیگر کشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان دشواری‌ها و دردسرهایی می‌پردازد که انسان‌ها برای رسیدن به سامان و آرامش متحمل می‌شوند. شاعر به دیوانه‌ای اشاره می‌کند که در جستجوی آرامش و سامان، کمتر از دیگران دچار دردسر می‌شود. همچنین، به سر و وضع حالم می‌پردازد که تماشای معشوق برایش دشوار و خطرناک است و از احتمال آسیب دیدن از عشق او ابراز نگرانی می‌کند. در نهایت، شاعر به گذر زمان و مشکلات دنیای مادی اشاره کرده و فکر می‌کند که شاید باید از این جهان رخت بربندد و به دنیایی دیگر برود.
هوش مصنوعی: هر کسی که به دنبال نظم و سامان در زندگی باشد، همواره با مشکلات و دردسرها روبه‌رو خواهد شد، اما آن کسی که به راحتی و بدون نگرانی از مسائل زندگی عبور کند، کمتر با این دردسرها مواجه خواهد شد.
هوش مصنوعی: ساربان، چرا با این نرمی بار لیلی را می‌کشی، تا جایی که مجنون حتی احساس راحتی کند و خار از پایش بکشد؟
هوش مصنوعی: ای ساقی، غافل نباش از حال کسی که خاموش است، زیرا او در دلش ناراحتی دارد و با دیدن غم، قلبش پر از درد و اندوه است.
هوش مصنوعی: وقتی که آن نفرین را می‌بینم، به شدت ترس مرگ به من دست می‌دهد. وای اگر روزی بخواهد به قصد کشتن من چاقو بکشد!
هوش مصنوعی: دنیا را به طوری کم‌عمق و سطحی میبیند که خود را در آن کوچک احساس می‌کند؛ او به تنهایی بسیاری از چیزها را از این دنیا جدا کرده و امیدوار است در دنیای دیگری زندگی بهتری داشته باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گاه آن آمد که باد مهرگان لشکر کشد
دست او پیراهن اشجار از سر برکشد
باغها را داغهای عبریان بر بر زند
شاخها را چادر نسطوریان بر سر کشد
زان که سیسنبر چو نمامست و نرگس شوخ چشم
[...]
چون علاء دولت و دین دروغا خنجر کشد
رایت اعزاز حق بر گنبد اخضر کشد
تا بود زین سان هلاک خسم او، از آفتاب
هم سپر گیرد بکف گردون و هم خنجر کشد
دهر کی یارد که در راه خلافش پا نهد؟
[...]
ای خداوندی که هرکه از طاعتت سربرکشد
روزگارش خط خذلان تا ابد بر سر کشد
گر سموم قعر تو بر موج دریا بگذرد
جاودان از قهر دریا باد خاکستر کشد
ور نسیم لطف تو بر شعلهٔ دوزخ وزد
[...]
خسروی کو را به لطف خود همی حق برکشد
خاکپایش چرخ چون در چشم خود اندر کشد
تیر سوی خصم او هدیه همی پیکان برد
تیغ پیش دست او تحفه همی گوهر کشد
بوی عدلش چون بیابد شرع دل بر جان نهد
[...]
هر زمان کز غیب عشق یار ما خنجر کشد
گر بخواهم ور نخواهم او مرا اندرکشد
همچو پره و قفل من چون جفت گردم با کسی
همچو مرغ کشته آن دم پرم از من برکشد
کفر و دین عاشقانش هم رقوم عشق اوست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.