عشق آتش است و در دل دیوانه در گرفت
برق قبول شمع به پروانه در گرفت
از چشم سرخوش تو که مست است بی شراب
صحبت بیک کرشمه مستانه درگرفت
اندک مبین سرشک دل گرم عاشقان
کاتش زیک شراره بیک خانه درگرفت
گفتم خوش است سوز درون شمع بر فروخت
این حرف آشنا چه به بیگانه درگرفت
اهلی فروغ دل ز خرابات عشق یافت
دیوانه را چراغ به پروانه در گرفت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این غزل عشق را به آتش تشبیه می‌کند که در دل عاشق می‌سوزد. عشق او همچون شمعی است که پروانه را به خود جلب می‌کند. از چشمان معشوق، حالتی شگفت‌انگیز و مسحورکننده به وجود آمده و باعث جذابیت می‌شود. شاعر به عاشقان می‌گوید که نباید به اشک‌های خود توجه کنند، چون آتش عشق در دلشان شعله‌ور است. او همچنین از زیبایی و دل‌نشینی سوز درونی شمع صحبت می‌کند، که به بیگانه‌ها نیز سرایت کرده است. در پایان، شاعر به دست آوردن نور و روشنایی از عشق و دلخوشی به آن اشاره می‌کند. این اشعار نشان‌دهنده دیوانگی و جذابیت عشق است.
هوش مصنوعی: عشق مانند آتشی است که در دل آدم دیوانه شعله‌ور می‌شود. این احساس شدید، مانند نوری است که شمع را به پروانه جذب می‌کند.
هوش مصنوعی: چشمان خوشحال و سرخوش تو که از سر خمار است در حالی که نیازی به شراب ندارد، با یک اشاره دلبرانه و جذاب، توجه مرا به خود جلب کرد.
هوش مصنوعی: دل‌های عاشقان به سادگی به آتش نمی‌افتند؛ اما وقتی یک شعله کوچک به خانه‌ای می‌افتد، می‌تواند آتش بزرگی را به راه اندازد.
هوش مصنوعی: گفتم که گرما و شعله‌ی درون شمع زیباست، ولی این صحبت آشنا چه ارتباطی به دیگران دارد؟
هوش مصنوعی: در دنیای عشق، فردی دیوانه که در جستجوی روشنی دل و روشنایی زندگی خود است، توانسته است از فضایی خراب و بی‌نظم، نوری بیاورد و با این نور، شمعی را به پروانه‌ای پیوند دهد. این نشان‌دهنده جذابیت و تاثیر عشق آشکار است که مانند نوری، روح و وجود دیوانه را روشن کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.