لوح خاک ما به خون نقش از دل صد چاک ماست
عاشقان را تخته تعلیم لوح خاک ماست
خرمن آسودگان هرگز جوی از غم نسوخت
برق محنت در پی مشتی خس و خاشاک ماست
هر کجا در گلخنی دیوانگان را مجلسی است
شمع آن مجلس چراغ آه آتشناک ماست
حسن او در چشم و دل هر روز از روزی بهست
وین زفیض خاطر صافی و چشم پاک ماست
کشته عشقم که می گوید بآواز بلند
صید دولت می کند هر سر که در فتراک ماست
نیست کار عاشقان باترک چشمش دوستی
فتنه ترکان شدن کار دل بی باک ماست
غایت لطف است اگر ساقی کند چشمی به خشم
زهر چشمی کان شکر لب می کندتریاک ماست
حسن روی آن پری-رخسار، اهلی! چشم عقل
در نمی یابد که بیش از دیده‌ی ادراک ماست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و عواطف عمیق انسان‌هاست. شاعر به عشق و زیبایی‌های آن اشاره می‌کند و بیان می‌کند که غم و رنج جزئی از زندگی عاشقان بوده و به‌نوعی شناخت و درک این غم‌ها بخشی از تجربه عشق است. همچنین اشاره شده که زیبایی عشق در دل و چشم عاشقان همیشه تازه و شگفت‌انگیز است. شاعر همچنین به مظلومیت و دلدادگی عاشقان اشاره کرده و بیان می‌کند که عشق و زیبایی همچون شمعی است که روشنایی‌اش ناشی از احساسات عمیق است. در نهایت، شاعر به این نکته می‌رسد که درک واقعی عشق فراتر از آن چیزی است که با چشم دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: سرزمین ما به خاطر عشق و دلدادگی، پر از غم و درد است. برای عاشقان، این سرزمین مانند یک لوح آموزشی است که در آن درس‌های عشق و فراق را می‌آموزند.
هوش مصنوعی: آسودگی و راحتی کسانی که در زندگی بی‌دغدغه هستند، هرگز تحت تأثیر غم و اندوه قرار نمی‌گیرد، اما سختی‌ها و مشکلات زندگی به سادگی می‌تواند برای ما که در میان ناچیزی‌ها و مسائل جزئی هستیم، دست‌خوش تغییر شود.
هوش مصنوعی: هر جا که دیوانگان جمع شوند و دور هم بنشینند، روشنی آن جمع به مانند شعله‌ای است که آتش عشق ما را روشن می‌کند.
هوش مصنوعی: زیبایی او هر روز در نظر و دل بهتر می‌شود و این به خاطر صفای دل و پاکی چشمان ماست.
هوش مصنوعی: عاشق در حالتی از شدت احساس است که می‌گوید هر کسی که در دام ما گرفتار شده، به نوعی در حال شکار و بهره‌برداری از سعادت و خوشبختی است.
هوش مصنوعی: عاشقان را کارهایی دارد که از چشم او سرشار از دوستی و فتنه است و برای دل بی‌باگ ما، چنین حالتی طبیعی است.
هوش مصنوعی: اگر ساقی با چشمی پرخشم به ما نگاه کند، این نهایت محبت است، چرا که ما به شیرینی لبانی که شکر می‌دهند عادت کرده‌ایم و این زهر در چشمانش را نمی‌خواهیم.
هوش مصنوعی: ظاهر زیبا و دلربای آن پری مانند، ای اهلی! عقل ما توان درک زیبایی او را ندارد و فراتر از آن چیزی است که چشمان ما می‌توانند ببینند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.