اپر، سپس چو «دنگ » پس آوان شمار پیش
پارانته هست خویش و پاران اقریب و خویش
فی دختر است و فیس پسر در بر عقب
پارمی بود میانه و آنفاس هست پیش
اب را شمر فلق کرپوسکول شفق برد
بل فوی عروس و ژاندر، ختن اولسر است ریش
بزغاله شوره دان و بزماده هست شور
اینوبره موتن غنم آمد بربی میش
در هست پشت و وانتر شکم شد مراره رات
موستانش هست سبلت و میدان تو بارب ریش
پنست چو کلبتان شد و منشار «سی » بود
مارته چکوش و هاش تبردان فلئیه کیش
آنفان شمار کودک و آقابل مهربان
اسکرین چو کژدم و پیکورور است نیش
سکره نهان پدید کسلر شد ددان میان
باشد فقیر پور و بود مالدار ریش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به صورت شاعرانه و با استفاده از اصطلاحات پیچیده، به توصیف موضوعاتی مانند روابط خانواده، جوانی، و تضادهای اجتماعی می‌پردازد. در آن به مؤلفه‌های مختلفی از زندگی اشاره شده، از جمله عشق، محبت، و تفاوت‌های طبقاتی. به نظر می‌رسد نویسنده در تلاش است احساساتی عمیق و تفکرات فلسفی خود را از طریق تشبیهات و تصاویر زیبا منتقل کند. در نهایت، این قطعه به تضاد میان ثروت و فقر، و دوگانگی‌های انسانی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: اگر به کوه «دنگ» بروی، شمار و عدد خود را محاسبه کن، زیرا در کنار آن، خود و نزدیکانت را خواهی یافت.
هوش مصنوعی: در میان دو شخصیت، دختر با چهره زیبا و پسر با ظاهری جالب قرار دارند. پسردر پشت دختری ایستاده و فضای بین آنها پر از تعامل و احساسات است.
هوش مصنوعی: آب را به حساب بیاور و صبح را مانند نور طلایی صبحگاهی در نظر بگیر. با درختان و زیبایی‌های طبیعت آراسته است و بهتر از هر چیز دیگر، از زیبایی عروس و جان‌های سرزنده حکایت دارد.
هوش مصنوعی: بزغاله‌ها به دنبال علوفه‌ای شور و در جستجوی آن هستند و در همین حال، باران خوشایند برای گوسفندها به زمین می‌بارد تا خوشحال شوند.
هوش مصنوعی: در وجود انسان، درونی و بیرونی وجود دارد. درونی‌ها احساسات و افکار او هستند که شاید دیگران از آن خبر نداشته باشند، در حالی که بیرونی‌ها رفتارها و ظاهر او هستند که به وضوح قابل مشاهده‌اند. این تفاوت می‌تواند در روابط انسانی تأثیرگذار باشد و درک عمیق‌تری از وضعیت درونی افراد به ما بدهد.
هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به تضعیف و یا ذلت شخصی اشاره دارد. بیانگر این است که انسان هنگامی که به پایینی‌ها و حقارت‌ها می‌رسد، تبدیل به بنده و مفهومی مانند یک سگ می‌شود. در این حالت، کسی که باید در جایگاه قدرت و عزت باشد، به صورت خوار و ذلیل به تصویری از ابزارهای جنگی و دفاعی اشاره می‌کند که همگی نشان‌دهنده درگیری و نزاع هستند. به‌عنوان کلی، می‌توان گفت که این بیت به وضعیت نامطلوب و تحقیرآمیز انسانی می‌پردازد که در شرایط سخت و دشوار قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: ای کسانی که کودک و مهربانی دارید، بدانيد که مانند نیش کژدم و تیشه، در وجود شما ترکیبی از شیرینی و تلخی نهفته است.
هوش مصنوعی: در پنهان کسی مست و شاداب شده و در میان عده‌ای، یکی فقیر و دیگری ثروتمند است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
صد سال اگر گریزی و نایی بتا به پیش
برهم زنیم کار تو را همچو کار خویش
مگریز که ز چنبر چرخت گذشتنیست
گر شیر شرزه باشی ور سفله گاومیش
تن دنبلیست بر کتف جان برآمده
[...]
شخصم به چشم عالمیان خوب منظر است
وز خبث باطنم سر خجلت فتاده پیش
طاووس را به نقش و نگاری که هست خلق
تحسین کنند و او خجل از پای زشت خویش
ای شوکت ای شکسته دل دوستان خویش
بر جان عاشقان مزن از هجر خویش نیش
گر بنگری در آینهٔ قلب خویشتن
بینی به خود ارادت یاران زپیش بیش
اوقات دوستان مکن از زهر عشوه تلخ
[...]
افتادگی نکو بود اما بجای خویش
چوبی که نرم گشت خورد موریانه‌اش
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.