سر دفتر اکابر دنیا بهاء دین
از دولت تو تا به ابد انقلاب دور
عالم بر آفتاب بقای تو روشن است
بادا غبار حادثه زان آفتاب دور
گر حال من بپرسی و در خاطر آوری
تا در چه محنتم نبود از صواب دور
در آرزوی خدمت خاک جناب تو
مانم به تشنه ای که بماند ز آب دور
تا دورم از جناب تو دورم ز عافیت
خود عافیت چگونه بود زان جناب دور
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احوال شاعر در فاصله از محبوب و مقام والا اشاره دارد. شاعر با ستایش از مقام بلند بهای دین، ابراز میکند که حتی در دوری از محبوب خود، همچنان آرزوی خدمت به او را در دل دارد. او به نحوی از درد و محنت خود میگوید و اینکه دوری از محبوب، به معنای دوری از آسایش و felicidad نیز هست. در نهایت، شاعر در عمیقترین آرزوهای خود همچنان به حضور محبوب و نورانیت آن اشاره میکند.
هوش مصنوعی: بهای دین، سرپرست بزرگان جهان، از قدرت و عظمت تو بهرهمند است و این وضعیت تا ابد ادامه خواهد داشت.
هوش مصنوعی: دنیا به روشنایی وجود تو میتابد و امیدوارم که غبار مشکلات و حوادث نتواند از درخشش و نور تو بکاهد.
هوش مصنوعی: اگر حال من را بپرسی و به یادآوری که در چه مشکلاتی هستم، متوجه خواهی شد که هرگز از راه درست دور نبودهام.
هوش مصنوعی: من همواره در آرزوی خدمت به خاک پای شما هستم، مانند تشنهای که از آب دور مانده و آرزوی نوشیدن آن را دارد.
هوش مصنوعی: هرگاه از وجود تو دور باشم، از آرامش و خوشبختی خود نیز دور هستم؛ چگونه میتوانم از آرامش لذت ببرم وقتی که از تو فاصله دارم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.