دست اجنبی افراشت، تا لوای ناامنی
فتنه سربه‌سر بگذاشت، سر به پای ناامنی
شد به پا در این کشور، شور و شورش محشر
گوش آسمان شد کر، از صدای ناامنی
دسته‌ای به غم پابست، شسته‌اند از جان دست
هر که را بینی هست، مبتلای ناامنی
مست خودسری ظالم، گشته دربه‌در عالم
فتنه می‌دود دائم، در قفای ناامنی
عقل گشته دیوانه، کز چه رو در این خانه
هست خویش و بیگانه، آشنای ناامنی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وضعیت ناامنی و درگیری‌های اجتماعی اشاره دارد. مردم و جامعه در حالتی از آشفتگی و فتنه به سر می‌برند. به نظر می‌رسد که ناامنی در زندگی روزمره مردم رسوخ کرده و همه افراد، از قشرهای مختلف، تحت تأثیر آن قرار گرفته‌اند. در این شرایط، عقل و تفکر نیز به آشفتگی دچار شده و درگیری‌های فردی و اجتماعی به وفور دیده می‌شود. شاعر به وضوح وضعیت بحرانی و اضطراب عمومی را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: دست بیگانه‌ای دراز شد و باعث شد که ناامنی و هرج‌ومرج در جامعه ایجاد شود و این وضعیت همه جا را در بر بگیرد.
هوش مصنوعی: در این دیار، حالتی پرجنب و جوش و آشفتگی به وجود آمده است. آسمان از شدت فریاد و صدای ناامنی به کلی خاموش شده است.
هوش مصنوعی: گروهی در غم و اندوه غرق شده‌اند و از جان خود دست برداشته‌اند. هرکس را که می‌بینی، درگیر و دچار ناامنی و اضطراب است.
هوش مصنوعی: ظالمی که به خاطر خودخواهی‌اش مست و غرق در آشفته‌حالی شده، همیشه در حال دویدن به دنبال فتنه و درگیری است و هیچ‌گاه احساس امنیت ندارد.
هوش مصنوعی: عقل دچار جنون شده، زیرا نمی‌داند چرا در این مکان که محلی برای خودی و بیگانه است، سکونت دارد و آشنایی با احساس ناامنی را تجربه می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.