قصابان راست روی رخشان
پر نور چو صُبح عید قربان
دامن ها شان همیشه از خون
چون دامن آسمان شفق گون
چون دیده ی گوسفند قربان
بی شام بود صباح ایشان
سازند، ز خون، کارد، رنگین
با مهر، قران ماه نو بین
وصف مژه های شوخ ایشان
گر نظم کند کسی بسامان
سازد دل را ز شوق پاره
هر مصرع شعر چون قناره
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر درباره قصابان است که در روز عید قربان کار می‌کنند. آنها با دامن‌های خونین خود، همچون رنگ آسمان در زمان غروب، تصویر خاصی دارند. بیان شده که آنها هر صبح بدون صبحانه، کار می‌کنند و با کاردهای رنگین خود، زمینه‌ای از خون را ترسیم می‌کنند. همچنین به زیبایی و ظرافت مژه‌های آنها اشاره شده و شاعر می‌گوید که می‌توان با نظم دادن به این تصویر، دل را به شوق آورد. هر بیت از شعر مانند قناره‌ای است که زیبایی و حس را منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: قصابان با سیمای راست و درست، چهره‌ای درخشان مانند صبح روز عید قربان دارند.
هوش مصنوعی: دست‌ها و دامن‌های آنها همیشه مانند آسمان در غروب سرخ و رنگین است، پر از خون و غم.
هوش مصنوعی: چشمان گوسفندها در صبح زود، بی‌تردید به قربانی شدن در شب اشاره دارد.
هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن فرآیندی است که در آن از خون و کارد برای ایجاد چیزی زیبا و هنری استفاده می‌شود. مفهوم آن به نوعی اشاره به تضاد و تضادهای زندگی دارد و نشان می‌دهد که از درد و رنج می‌توان به چیزهای زیبا رسید. همچنین، به تولدی تازه و آغاز جدید اشاره دارد، همچون ماه نو که نماد شروعی تازه است.
هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد زیبایی مژه‌های بازیگوش او را توصیف کند، می‌تواند به طور هنرمندانه و زیبا این کار را انجام دهد.
هوش مصنوعی: هر خط شعر مانند رودخانه‌ای است که دل را به شوق و محبت پر می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.