گنجور

 
واعظ قزوینی

آمد پیری و، زشت شد صورت تو

از دست تو بگرفت ترا نکبت تو

از بس بتن تو چشم چون پنبه شده است

ماند به کمان پنبه زن قامت تو

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode