باده رندان را شراب کوثری‌ست
گردن مینا در آغوش پریست
از رموز مشکلات زلف او
گر گذشتی بی‌تأمل سرسری‌ست!
انقلاب رنگ فطرت کار نیست
مادگی‌های زغن هم از نری‌ست!
جوهرت آیینه‌سان گل می‌کند
خشکی سودایت از جوش تری‌ست
آه بلبل می‌زند آتش به باغ
در برش گر جامه خاکستری‌ست
سنگدل را نیست ره در بزم ما
دشمن این شیشه و مینا پریست
رهبر نال از ضعیفی ناله شد
محرم قانون ساز از لاغری‌ست
طرح الفت داده رخسارش به هم
آب و آتش را اگر چه داوری‌ست
همچو زلفش نیست استاد دگر
بس که شاگردش سپهر چنبری‌ست!
نرگسش غارتگر اسلام و دین
سنبلش زنار مشق کافریست
در فراق از طالع بخت بدم
گرچه فالم قرعه نیک اختری‌ست
چشم جادوی تو در مشق فسون
سرخط افسون و سحر سامری‌ست!
چار سویت پنج نوبت‌زن پر است
گر به سودای تو ششم مشتری‌ست
حبذا طغرل که بیدل گفته است
خودنماییها کثافت جوهریست!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌ها و ظرافت‌های عشق و نوشیدن شراب می‌پردازد. شعر از زلف معشوق و زیبایی‌های طبیعی یاد می‌کند و به تمایز میان عشق واقعی و ظاهری اشاره دارد. برخی از مفاهیم کلیدی شامل دلدادگی، فراق، و جاذبه‌های دنیوی است. شاعر همچنین از تعارضات در عشق، مانند ستم دشمان و ناتوانی در درک عمیق زیبایی‌ها، سخن می‌گوید و به نوعی تنهایی و درد دل در این مسیر اشاره می‌کند. در نهایت، شعر به خودنمایی و زشتی‌های ظاهری نیز انتقاد دارد.
هوش مصنوعی: نوشیدنی که رندان می‌نوشند، همانند شراب بهشتی است و زیبایی گردن مینا در آغوش پری به نور و لطافت آن اشاره دارد.
هوش مصنوعی: اگر به راحتی از پیچیدگی‌های موهای او بگذری، بدانی که کار آسانی کرده‌ای!
هوش مصنوعی: تغییر و تحول در ذات و طبیعت کار ساده‌ای نیست؛ حتی مرغ‌ها هم به خاطر نر بودنشان از ویژگی‌های خاصی برخوردار هستند.
هوش مصنوعی: گوهرت مثل آینه می‌درخشد و زیبایی‌ات به خاطر تازگی و شادابی‌ات است که از خشکی و عاطفه‌های تیره دوری می‌کنی.
هوش مصنوعی: بلبل از درد و اندوه خود ناله می‌کند، انگار که آتش را به باغ می‌افروزد. آیا آنچه که بر تن دارد، لباس خاکی است که به او حس غم و سوختگی داده است؟
هوش مصنوعی: دل سنگی نمی‌تواند به مهمانی ما وارد شود؛ اینجا برای دشمنان جایی نیست و شیشه و مینا همچون پری هستند.
هوش مصنوعی: رهبر به دلیل ضعف و ناتوانی خود، دچار ناامیدی شده و به نوعی از مشکلاتش شکایت می‌کند. او که مسئولیت قانونگذاری دارد، نتوانسته توانمندی‌های لازم را از خود نشان دهد.
هوش مصنوعی: چهره زیبا و دلنواز او به خوبی نشان می‌دهد که عشق و دوستی قوی‌تری از نیروهای متضاد است، حتی اگر در ظاهر به نظر بیاید که آن را قضاوت می‌کنند.
هوش مصنوعی: زلف او هیچ کس را ندارد که به زیبایی او فراتر برود، زیرا شاگرد او، آسمان با تارهای چنبرش است!
هوش مصنوعی: چشمانش به قدری زیبا و فریبنده است که می‌تواند دل‌ها را به سوی کفر و بی‌دینی بکشاند، و گل‌هایش هم نماد انحراف و نافرمانی از اصول مذهبی به شمار می‌روند.
هوش مصنوعی: از بدشانسی خود در جدایی رنج می‌برم، هرچند که پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهند که شانس من خوب است.
هوش مصنوعی: چشمان شگفت‌انگیز تو دنیای جادو و سحر را در خود دارد و جادوی تو به اندازه سحر و جادوهایی که در افسانه‌ها وجود دارد، اثر گذار است.
هوش مصنوعی: در هر چهار جهت، پنج بار زنگ به صدا درآمده است؛ و اگر ششمین بار به خاطر عشق تو باشد، این نشان از خوشبختی و وفور نعمت است.
هوش مصنوعی: چه خوب است که طغرل، با احساسات عمیق خود، بیان کرده است که درخشش و نمایش‌های ظاهری چیزی جز زشتی و ناپاکی در دل ندارد!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خودنماییها کثافت جوهریست
شیشه تا در سنگ می‌باشد پریست
همین شعر » بیت ۱۴
حبذا طغرل که بیدل گفته است
خودنماییها کثافت جوهریست!
عشق گنج و عشق زر از کافریست
هرک از زر بت کند او آزریست
هر هوا و ذره‌ای خود منظریست
نا گشاده کی گود کانجا دریست
خودنماییها کثافت جوهریست
شیشه تا در سنگ می‌باشد پریست
اعتبار اینجا ندارد عافیت
شمع سرتاپاش پامال سریست
سروگل ناکرده آزادی مخواه
[...]
تو مگو کان گفت گفت دیگریست
از امامی یا که از پیغمبریست
صبح آمد خواجه ی ما بستری ست
هی چرا این خواجه از صحت بری ست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.