بید مجنون را به جز آشفتگی از بر چه حظ؟!
از صدای نغمه بلبل به گوش کر چه حظ؟!
فرش مجنون کسوت خاک در لیلی بود
گر نه منظورش بود لیلی ز خاک در چه حظ؟!
فکر عقبا کن بود شمع دلیل راحتت
اهرمن را جز ندامت از صف محشر چه حظ؟!
کوهکن از عشق شیرین جان شیرین می‌کند
جز صدای تیشه اندر گوش او دیگر چه حظ؟!
دم به دم گردد ز خونم جوهر تیغش فزون
خون نباشد تیغ را از جلوه جوهر چه حظ؟!
ای که تاج سلطنت داری عدالت پیشه کن
گر سلوک عدل نبود شاه را زافسر چه حظ؟!
تخم حنظل گر بود در نبض امراضت دوا
در مذاقت ز التیام مرهم شکر چه حظ؟!
بستر ناز است فرش چشم بیمارش ولی
پهلوی بیمار را از راحت بستر چه حظ؟!
صفحه دل را تو مستر زن برای مدعا
بی‌سواد مدعا با صفحه از مستر چه حظ؟!
خشک‌مغزان را ز فیض دیده تر بهره نیست
گر نباشد ابر دل طغرل ز خشک و تر چه حظ؟!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با استفاده از تمثیل‌ها و استعاره‌ها، احساسات عمیق خود را به تصویر می‌کشد. او به بیان ناکامی‌ها، آشفتگی‌ها و عدم لذت از چیزهایی می‌پردازد که عادی و معمولی به نظر می‌رسند. شاعر از بید مجنون و صدای بلبل به عنوان نمادهایی از زیبایی و عشق یاد می‌کند، اما می‌گوید که این زیبایی‌ها برای او هیچ حسی ایجاد نمی‌کند. او به توصیف عشق و دردهایی که از آن ناشی می‌شود، می‌پردازد و می‌خواهد بگوید که عدالت و رحمت در زندگانی بیشتر از قدرت و سلطنت اهمیت دارند. در نهایت، او به ناتوانی روحی و احساسی انسان‌ها در درک زیبایی‌ها و لذت‌ها اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: شجره‌ای همچون بید مجنون، فقط از آشفته‌حالی خود بهره‌ای می‌برد و از صدای دلنواز بلبل، کسی که ناشنواست، هیچ لذتی نمی‌برد.
هوش مصنوعی: مجنون لباس خاکی خود را برای لیلی به تن کرده بود. اگر هدفش لیلی باشد، پس چه لذتی در خاک و زمین وجود دارد؟
هوش مصنوعی: به آینده و عاقبت خود بیندیش، زیرا نور شمعی که به تو آرامش می‌دهد، در واقع می‌تواند برآورده‌کننده‌ی ندامت تو از عذاب‌های روز قیامت باشد. در اینجا، از صف محشر چه بهره‌ای خواهی برد وقتی که تنها حسرت در دلت باقی مانده باشد؟
هوش مصنوعی: کوهکن به خاطر عشق، روحش را شیرین می‌کند. اما جز صدای تیشه‌ای که در گوشش می‌پیچد، چه لذتی می‌برد؟
هوش مصنوعی: با هر لحظه که می‌گذرد، از خون من قدرت تیغ او بیشتر می‌شود. اگر خون نباشد، تیغ از زیبایی جوهرش چه بهره‌ای خواهد داشت؟
هوش مصنوعی: ای کسی که بر سر تاج سلطنت نشسته‌ای، بهتر است که عدالت را در پیش بگیری. اگر پادشاهی رفتار عادلانه نداشته باشد، چه فایده‌ای از تاج و تخت خواهد داشت؟
هوش مصنوعی: اگر تخم حنظل در نبض بیماری‌ات باشد، آیا در طعم درمان مرهم شیرین چه لذتی وجود دارد؟
هوش مصنوعی: بیمار روی فرشی خوابیده که از چشم او نازک و زیبا شده است، اما با وجود این زیبایی و راحتی بستر، او از درد و بیماری نمی‌تواند بهره‌ای از آرامش و آسایش ببرد.
هوش مصنوعی: دل خود را برای بیان خواسته‌هایت آماده کن، چرا که چگونه می‌توان از بی‌سوادی در خواسته‌ها لذت برد، وقتی که در صفحه دل چیزی نوشته نشده باشد؟
هوش مصنوعی: افرادی که از احساسات و عواطف بی‌بهره‌اند، نمی‌توانند از زیبایی‌ها و لذت‌های زندگی بهره‌مند شوند. اگر دل کسی مثل طغرل (که نماد احساس و لطافت است) بی‌احساس و خشک باشد، چه سودی از زندگی و زیبایی‌ها خواهد برد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دارد از ضبط نفس طبع هوس پرور چه حظ
جز گرفتاری ز تاب رشته با گوهر چه حظ
داغ محرومی همان بند غرور سروریست
شمع را غیر از غم جانکاهی از افسر چه حظ
در هوای برگ گل شبنم عبث خون می‌خورد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.