طغرای مشهدی
»
گزیدهٔ اشعار
»
ساقی‌نامه
»
بخش ۱۱ - به زمزمه تعریف صاحبقران رنگینی، دف گل به هوا آمیختن و به ترانه توصیف خدیو جهان تازگی، چنگ سنبل به فضا ریختن
سخن را به گهواره کن فکان
به نام شهنشاه واشد زبان
بهین گوهر درج شاهنشهی
مهین اختر برج ظل اللهی
خدیو جهان، شاه عباس نام
که هندوی چرخش بود یک غلام ...
خوش آن کایدم در مقام خطاب
به کف، ساز مدح شه کامیاب
چو مدحش به قانون نگردد ادا
شوم زین غزل، نغمه سنج دعا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر ابتدا به مدح و ستایش شاه عباس اشاره می‌شود. شاعر با ذکر نام او، به جایگاه والای او در تاریخ و ارادت خویش به وی می‌پردازد. شاه عباس به عنوان خدیو جهان و نماد قدرت و شکوه توصیف شده است. در نهایت، شاعر ابراز می‌کند که اگر نتواند به درستی از او تمجید کند، با این شعر به عنوان دعا و نغمه موفقیت و سعادت او فرستاده خواهد شد.
هوش مصنوعی: سخن را به آرامی و با دقت بیان کن، چون در آن نام پادشاه بزرگ وجود دارد و باید به آن احترام گذاشت.
هوش مصنوعی: بهترین جواهر درخشان از شاهان بزرگ، ستاره‌ای محترم و با ارزش در سایه‌ی خداوند است.
هوش مصنوعی: شاه عباس، پادشاه بزرگ جهان، کسی است که به دور خود چون چرخ، غلامانی دارد.
هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که در مقام مدح و ستایش از دستاودهای یک پادشاه موفق و کامیاب، با شور و شوق صحبت کند.
هوش مصنوعی: اگر نتوانم مدح او را به زیبایی و دقیقی بیان کنم، از این غزل به عنوان نغمه‌ای برای دعا استفاده خواهم کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.