طغرا، به تیغ نطق، جهان را گرفته ای
کم نیستی تو هم ز جهانگیر آفتاب
تیرافکنان رای تو صد ره فکنده اند
پشت کمان به ترکش پر تیر آفتاب
در کشوری که تیغ خیالت علم شود
روید غلاف شرم ز شمشیر آفتاب
با آنکه می شود ز ره پرتوافکنی
نظم تو دستمایه تسخیر آفتاب
در حیرتم که بهر چه بی قدر مانده است
بر صفحه وجود، چو تصویر آفتاب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از قدرت و تأثیر سخن و کلام طغرا سخن می‌گوید و به عظمت و تابش خورشید اشاره می‌کند. او به این نکته اشاره دارد که آفتاب (نمادی از روشنایی و حقیقت) از تیغ خیالات و اراده قوی او اثر می‌پذیرد. همچنین شاعر به حیرت خود از کمبود قدردانی نسبت به وجود این زیبایی و حقیقت در زندگی اشاره می‌کند و یادآور می‌شود که نظم و ترتیب افکار او می‌تواند زندگی را تحت تأثیر قرار دهد. به طور کلی، شعر درباره تأثیر عمیق کلام و وجود انسان و نسبت آن با حقیقت و روشنایی است.
هوش مصنوعی: با سخن راندن و بیان قوی خود، دنیا را تحت تأثیر قرار داده‌ای و تو نیز در کنار دیگران از قدرت و تأثیر آفتاب جهانگیر کم نداشتی.
هوش مصنوعی: کسانی که به طور مداوم در حال توطئه و کارشکنی هستند، تلاش‌های فراوانی برای به چالش کشیدن نظرات و تصمیمات تو کرده‌اند، همانند تیرهایی که از کمان رها می‌شوند و به سمت هدف می‌روند.
هوش مصنوعی: در کشوری که افکار و خیالات تو به نوعی قدرت بگیرد و عَلَم شود، دیگر جایی برای شرم و خجالت نمی‌ماند و غلاف آن از بین می‌رود. در اینجا، دیدگاه‌ها و واقعیات به حدی روشن و واضح می‌شود که در برابر حقیقت، دیگر نمی‌توان پنهان شد.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه می‌توانی با نور درخشان خود، نظم و ترتیب خویش را به نمایش بگذاری، اما این نظم می‌تواند به عنوان ابزاری برای تسخیر آفتاب به کار رود.
هوش مصنوعی: من در تعجبم که چرا چیزی که ارزش و قدر ندارد، مانند تصویر آفتاب، بر صفحه وجود باقی مانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.