|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی گل اشاره می‌کند و می‌گوید که اگر انسان از پاکی درون برخوردار باشد، می‌تواند به زیبایی آن گل نزدیک شود. اما شاعر از غیبت رنگ و بوی خوش گل شکایت می‌کند و به این موضوع اشاره می‌کند که با وجود زیبایی‌های محيط (مانند گلستان)، هنوز قفل‌هایی بر روی رنگ و بو وجود دارد که مانع از حس کردن زیبایی‌ها می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر از نیکی و پاکی سرچشمه گرفته‌ای، می‌توانی به زیبایی و لطافت مانند شبنم بر روی آن گل بنشینی و در کنار آن قرار بگیری.
هوش مصنوعی: من نه رنگ گل تو را دیده‌ام و نه عطر سنبل تو به مشامم رسیده است. اما قفلها که نشان از زیبایی و عطر دارند، وجود دارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.