|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از تاثیرات عشق و زیبایی زندگی بر خود صحبت می‌کند. او می‌گوید که مانند دف از ذوق و شادی به خود می‌لرزد و وقتی که جهان به او محبت می‌کند، احساس خوشحالی می‌کند. همچنین، اشاره می‌کند که کسانی که درگیر غم و اندوه هستند، می‌دانند که دل سوزان آنها مانند شمعی است که از سوختن خود کاسته می‌شود. در مجموع، شعر به احساسات عمیق انسانی و رابطه‌اش با عشق و غم می‌پردازد.
هوش مصنوعی: چهره‌ام را مانند دفی که با شوق نواخته می‌شود، نوازش می‌کند و هر گاهی دنیا به ما محبت می‌کند.
هوش مصنوعی: کسی که در میان مهمانی‌ها و شادی‌ها غم را حس می‌کند، می‌فهمد که مانند شمعی که از دل سوزانش کم‌سو می‌شود، او نیز از درد دلش رنج می‌برد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.