گنجور

 
طغرای مشهدی

به روی ما چو دف از ذوق می زند سیلی

گهی که مادر گیتی کند نوازش ما

کسی که بزم نشین غم است، می داند

که همچو شمع ز سوز دل است کاهش ما

 
sunny dark_mode