|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به حالتی از ناامیدی و غم‌زگی اشاره می‌کند. او از بی‌پولی و حسرت بر زلف محبوبش سخن می‌گوید و به این فکر می‌کند که هر چقدر هم سعی کند از مشکلات خود فرار کند، سیه‌بختی همیشه دنبالش خواهد بود. احساس پریشانی و ناتوانی در این شعر به روشنی نمایان است و شاعر با استفاده از تصاویری چون زلف و فال، درد عشق و غم را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: دل من شاد نیست و نمی‌خندد، زیرا بر اثر فقر و بی‌پولی به دنبال زلف تو می‌گردم، انگار که برای من به معجزه‌ای شبیه سفر به هندستان می‌آوری.
هوش مصنوعی: اگر مانند سنبل (گل زعفران) تو، بارها از شانه‌ام فال بزنم، باز هم این پریشانی در هر بار با رنگ‌های مختلفی جلوه‌گر می‌شود.
هوش مصنوعی: نمی‌دانم به کجا فرار کنم از دست بدشانسی‌ای که در هر جا، مانند یک سایه، از پشت سر مرا دنبال می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.