|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر درباره‌ی حسرت و فقدان است. شاعر از خالی بودن چیزهای مهمی در زندگی‌اش سخن می‌گوید؛ مانند شرابی که در قدح نیست، زیبایی گل ماهتاب و چنگ زلف معشوق. او می‌طلبد که معشوق بازگردد، زیرا بدون او همه چیز خالی و بی‌معنا به نظر می‌رسد، حتی زیبایی آفتاب در آینه. در واقع، حضور معشوق برای شاعر معنای زندگی است.
هوش مصنوعی: امشب لیوان شراب پر نیست و جایی برای زیبایی نور ماه هم خالی است.
هوش مصنوعی: اگر بی‌چنگ و تماس هزار رشته موی تو باشم، نوازش نوا و موسیقی رباب بی‌معنا و خالی است.
هوش مصنوعی: برگرد، زیرا چشم‌های گلابی‌ام بدون چهره‌ی تو، مانند گلابی است که فاقد عطر و بوی خوش است.
هوش مصنوعی: امروز در آینه چهره‌ام را ندیدم، چون تابش آفتاب دیگر در آن وجود ندارد و تنها حس emptiness را احساس می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.