|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساسات و دردهای درونی خود اشاره می‌کند و می‌گوید که راهنما و خدا از دردهای او آگاه هستند. او به زیبایی و جذابیت چهره محبوبش اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی بدون آینه می‌توان جذابیت او را دید. همچنین، شاعر به حیا و شرم خود از بیان احساساتش اشاره می‌کند و در نهایت به این نکته می‌پردازد که بدون نسیم و تازگی، زیبایی چهره محبوب مانند گل پژمرده می‌شود.
هوش مصنوعی: من مسیر را به درمان نمی‌دهم، چون راهنما به خوبی می‌داند. از درد بی‌دلیل نمی‌گویم، چون خدا از همه چیز باخبر است.
هوش مصنوعی: می‌توان تصویر چهره‌اش را در گلی که در دست دارد، مشاهده کرد. اینجا آینه‌ای وجود ندارد که به این شفافیت باشد و تنها آب است که از صفا و روشنی آن مطلع است.
هوش مصنوعی: نگاه او با مژه‌هایش هنوز به بزم نمی‌رسد، اما از این داستان شرم و خجالتش آگاه است.
هوش مصنوعی: بدون نسیم ملایم و دلپذیر صورت زیبای تو، گل لاله بارها در مسیر شادابی اشتباه کرده است و نسیم صبا از این موضوع باخبر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.