هر طفل که آمدی ز بازار

بیتی گفتی نشانده‌ بر کار

با سرو بنان لاله رخسار

آمد به نشاط و خنده در کار

کای یار موافق وفادار

وی چون من و هم به من سزاوار

پیغام رسان او دگر بار

آورد پیام ناسزاوار

مرغان خدنگ تیز رفتار

برخوردن خون گشاده منقار

وز خاصهٔ خویشتن در این‌کار

گنجینه فدا کنم به خروار

از یاری تو بریدم ای یار

بردی زه کار من زهی کار

مجنون شکسته دل در آن کار

دلخسته شد از گزند آن خار

پیچید چنانکه بر زمین مار

یا بر سر آتش افکنی خار

چندان که زبان به در کند مار

یا مرغ زند به آب منقار

هرچ آن بهم آید از چنین کار

بی‌شرکتِ من تراست بردار»

من با تو چو نیستم خطاکار

خود را به خطا کنم گرفتار

هم مادر و هم پدر در آن کار

نومید شدند ازو به یکبار

آورد خزینه‌های بسیار

عنبر به من و شکر به خروار

آمد پدر عروس در کار

آراست به گنج کوی و بازار

بیکار کسی تو با چنین کار

بی‌یار بهی تو از چنین یار

گل تا نشکست عهد گلزار

نشکست زمانه در دلش خار

از خوبی چهرهٔ چنین یار

دشوار توان برید دشوار

گر در حق تو شدم گنه کار

گشتم به گناه خود گرفتار

از بیم درندگانِ خونخوار

با صحبتِ او نداشت کس کار