بخشایش دوست را به پرهیز

نشگفت امیدوار گشتن

این تازه که گاهواره تا گور

کون کردن و رستگار گشتن

من نیستم ار کسی دیگر هست

از دوست به یاد دوست خرسند

جائی که شتر بود به یک پول

خر قیمت واقعی ندارد

ای ریش سفید مرز تبت

کاندر پی گز دماغ سوزی

سوگند بدان بروت شبرنگ

کان گزها کز تورسته روزی

گر هسته ارش ارش نروید

[...]

من نیستم ار کسی دگر هست

از دوست به یاد دوست خرسند

سر نامه بنام آن خداوند

که دل ها را به دل ها داده پیوند

اسیری کز غمت جان می فشاند

به عز عرض عالی می رساند

من نیستم ار کسی دیگر هست

از دوست به یاد دوست خرسند

شاید که به پادشه بگویند

ترک تو بریخت خون تاجیک

از عیش زمانشان مجوئید

کاین قرعه بنام دیگر افتاد

شکرانه بازوی توانا

از کشتن این شکار بگذر

مائیم و تهیه خموشی

و آفاق همه به گفتگویت

هریک به زمان خویش بودند

تو مهدی آخر الزمانی

میرفت بکبر و ناز و می گفت

بی من چه کنی به لابه گفتم

بنشینم وصبر پیش گیرم

دنباله کار خویش گیرم