سوسن بسان عیسی یک روزه گشت ناطق

غنچه بسان مریم دوشیزه گشت حامل

میلت نوشته بر جان شوقت سرشته در گل

با احتمال دوری تابوت به ز محمل

در راه عشق سستی کاری است سخت مشکل

سعدی به روزگاران مهری نشسسته بر دل

از هول آن کم افتد ای بارم از تو در گل

زان چهر و لب سرانجام افغان و اشک حاصل

چون آبگون عقیقت و آن آذرین شمایل

از موج دجله چشم وز تاب شعله دل

تن بر کرانه ضایع دل در میانه غافل

چون غرقه ای که ماند رختش به سوی ساحل

داغم به شعله زایی انداز برق خاطف

سعیم به نارسایی پرواز مرغ بسمل

ذوق شهادتم را دست قضا به حنا

[...]

حلاج بر سرِدار این نکته خوش سراید

از شافعی مپرسید امثال این مسائل

برخی ز دخترانش چون مرغ نیم بسمل

دستی ز غصه برسر پائی ز اشک درگل

این خسته از معاند آن بسته از موکل

پیدا عذار ایشان از حلقه سلاسل

تیری که زد به دشمن، ما را نشست بر دل

دردا که صید ما را صیاد کشت غافل

افسوس، کان جفاجو، از ما نمی ستاند

هرگز بهای بوسی جان و تن و سر و دل

ما را به خاک کویش جان دادن است آسان

[...]

آه از دمی که زینب بنمدو جا به محمل

بازوی در سلاسل راس حسین مقابل

از محنت دل‌وی (صامت) مباش غافل

سعدی به روزگار مهری نشسته بر دل

بازوی عشق بنهاد بر دوش ناقه دل

باری کزان نشیند تا ناف ناقه در گل

من چون کشم کمانت ای ناوکت توان کش

تو ترک نیم مستی من مرغ نیم بسمل

بگرفته تیغ روشن بنشسته بر بتوسن

[...]

خورشید معرفت زد سر بر ز مشرق دل

تا کی به خواب نازی یا ایهاالمزمل

ای عشق این چه سوداست کز یک کرشمه تو

در زیر تیغ بوسد مقتول دست قاتل

در مکتب حقیقت داند ادیب عشقش

[...]

در محفل رقیبان رویت شکفته گل گل

با ما رسید نوبت کار تو شد تغافل

اندر محیط عشقت عمریست ناخدایم

افکنده خویشتن را در کشتی توکل

مژگان کشیده صف صف چشمان سحر سازت

[...]