هم آدم شد باین تنزیه موسوم

«ز انبئهم باسما» اینست معلوم

بود بربارقه یا خطره موسوم

که گرد زود ظاهر زود معدوم

بصورتها خود اعیانست معلوم

هم اعیان نیست الا کون معدوم

الا با آنکه بالاصل است معدوم

بقایش در عدم بالاصل معلوم

از آنرو بر نفس گردید موسوم

که باشد چون نفس از وجه معلوم

نماید فوت از خودد رزق مقسوم

که عندالله مقرر بود و معلوم

خود آن بر مطمئنه گشت موسوم

که هم بر اهل تحقیق است معلوم

مقارن کسی بچیزی شد بمعلوم

کز و موجود و بی‌او هست معدوم

چه آن شیئی که شد قیدش بمفهوم

با و موجود و بی او بود معدوم

بود غیر وجود او بمعلوم

بدون هستی او شیئی معدوم

بزغم ما محلا است اینکه محروم

کسی گردد ز جای گنج معلوم

شد از این نفی و این اثبات معلوم

که در این نکته اسراریست مکتوم

بگوش من ندای محو موهوم

بود صرف صدای صحو معلوم

مرا رزبان شاپور اندرین بوم

بباغ شهریار آورد از روم

ز گله گرگ رانیم از چمن بوم

چنان تازیم بر یونان و بر روم

گه از آلمان برو خواندم گه از روم

ولی مطلب از اوّل بود معلوم

وجود اصل‌است و اعدامند موهوم

که عالم را وجودی هست معلوم

چو ما، خود خادم خویشیم و مخدوم

بحکم کس نمیگردیم محکوم