|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به تسلی دل اشاره می‌کند و می‌گوید نوری که دل را روشن می‌کند، جلوه‌ای از زیبایی‌های الهی است. این نور به سرعت ظاهر می‌شود و سپس از بین می‌رود. این آثار زیبا بخشی از احسان و جمال خداوند است که قلب را به سوی خود جذب می‌کند. زمانی که دل زیبایی‌های آن وجود را می‌بیند، از خود بی‌خود می‌شود و به تدریج محو و مجنون آن زیبایی می‌گردد.
هوش مصنوعی: دل را تسلی بده، زیرا که آن نور زود و آشکار است در ظهور.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که چیزی که به سرعت و به نحو ناگهانی ظاهر می‌شود، ممکن است به همان سرعت نیز از بین برود و تمام زیبایی و جلوه‌اش به زودی محو گردد. به عبارتی دیگر، بعضی از چیزها که به چشم می‌آیند، دوام و ماندگاری ندارند و فاقد عمق و ثبات هستند.
هوش مصنوعی: خود آن زیبایی‌ها نشانه‌ی عظمت پروردگار است و دل من به سوی آن زیبایی‌ها جذب شده است.
هوش مصنوعی: وقتی آن زیبایی را دید، از خود بی خبر شد و به تدریج مجنون و فارغ از خویشتن گشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.